Taką możliwość daje Fundacja DKMS. Wystarczy wejść na stronę www.dkms.pl, potem kliknąć w zakładkę "Dawca". Tam znajdziemy formularz. Gdy go wypełnimy, otrzymamy zestaw do pobrania wymazu z wewnętrznej strony policzka (zawiera: pałeczki, formularz, opakowanie na pałeczki, kopertę zwrotną oraz instrukcje, która pokazuje, jak krok po kroku można się zarejestrować). Zestaw odsyłamy do DKMS. Wymaz trafia do laboratorium.
Czytaj także: Oddał szpik. I mówi, że to nie jest heroiczny czyn
Jak się pozyskuje szpik?
Są dwie metody. Pierwsza, stosowana w 80 proc. przypadków, polega na pobraniu komórek macierzystych z krwi obwodowej.
Druga - to pobranie szpiku z talerza kości biodrowej.
Metodę zawsze ustala lekarz. Pobranie komórek macierzystych z krwi poprzedza seria zastrzyków. Lek zawiera czynnik wzrostu, który sprawia, że komórki macierzyste, znajdujące się w szpiku kostnym, "nadprodukowują się" i wydostają do krwi obwodowej dawcy. Krążą po jego organizmie przez cztery dni. Piątego dnia dawca jedzie do kliniki. Tam sadzany jest w wygodnym fotelu. Do jego żył zakładane są dwie igiełki. Z jednej ręki krew wypływa i trafia do specjalnej maszyny (separatora komórek macierzystych), która wytrąca "nadprodukowane komórki". Zostają one w woreczku i mają barwę jasno-pomarańczową. Z maszyny zaś krew już oczyszczona spływa do żyły w drugiej ręce. Cały zabieg trwa od trzech do czterech godzin.
Pobranie szpiku z talerza kości biodrowej jest metodą rzadziej stosowaną. Niestety, właśnie z nią związana jest większość stereotypów. Niektórzy sądzą, że szpik pobiera się za pomocą "wielkiej igły, wkłuwanej w kręgosłup". I że dawcy "grozi paraliż". - Bzdury - tak komentują obiegowe wiadomości pracownicy Fundacji DKMS. Pobranie szpiku odbywa się pod narkozą i trwa około godziny. Szpik regeneruje się w przeciągu dwóch tygodni.
Gąbczasta tkanka życia
Szpik kostny (łac. medulla ossium) to miękka, silnie ukrwiona, mająca gąbczastą konsystencję tkanka. Znajduje się wewnątrz jam szpikowych kości długich oraz w małych jamkach w obrębie istoty gąbczastej kości. Masa całego szpiku u osoby dorosłej wynosi około 2,5 kg. Rozróżniamy: szpik kostny żółty, składający się głównie z komórek tłuszczowych (stąd barwa), którego zawartość wraz z wiekiem każdego osobnika wzrasta i szpik kostny czerwony. Ten ostatni jest miejscem powstawania erytrocytów, leukocytów (głównie granulocytów) i trombocytów.
Masz cukrzycę? Nie zostaniesz dawcą
Instytucje i fundacje, które zajmują się pozyskiwaniem dawców szpiku zachęcają do rejestracji przede wszystkim osoby młode. Dlaczego? Bo mogą figurować w bazie przez wiele lat.
Fundacja DKMS rejestruje osoby od 18. do 55. roku życia. Potencjalnym dawcą nie może zostać ktoś, kto choruje na:
- żółtaczkę typu B i C,
- osteoporozę,
- reumatoidalne zapalenie stawów,
- cukrzycę,
- bielactwo,
- nadczynność tarczycy,
- epilepsję.
Dawcą nie zostanie ten, kto ma tętniaka, leczył się z powodu nowotworu i białaczki, miał zawał serca i udar mózgu.
Czytaj e-wydanie »
