CHOJNICE Dyskusyjny Klub Filmowy wchodzi w następne dwudziestopięciolecie

Zanim jednak "Tatarak" uświetnił jubileuszowe obchody, była okazja przypomnieć sobie, że DKF "Cisza" ma naprawdę 25 lat. Żywym tego dowodem byli ci, którzy klub zakładali, jeszcze jako licealiści od Filomatów - Hanna Rucińska, Tomasz Biesek i Maciej Jakusz Gostomski zjawili się osobiście, a Tomasz Biesek powspominał, jak to wtedy było.

- Byliśmy w czwartej klasie - mówił. - Siłą napędową tego, żeby klub powstał, był Wojtek Młynarz, szkoda, że już go nie ma z nami, bardzo nam go brakuje...Była nas na początku dwudziestka i długo myśleliśmy nad nazwą klubu. Po każdej propozycji zapadała długa cisza i to słowo bardzo się nam spodobało. Zwłaszcza że to były jeszcze trudne czasy, łatwo było o ingerencję SB.

Na pierwszy film, którym miał być "Gandhi", przed kinem "Kosmos" ustawiły się tłumy. Klubowicze przecierali oczy, ale też przeżyli nerwówkę, bo ...filmu jak nie było, tak nie było. Okazało się, że dystrybutor pomylił kina i kaseta została znaleziona w tajnej skrytce Kinoteatru. Wszystko skończyło się tego dnia szczęśliwie i trwa przez 25 lat.

Człowiek-orkiestra

Jubileusz szczególnie przeżywał opiekun DKF Bogdan Kuffel, który na tę okoliczność wręczył legitymacje i założycielom klubu, i jego dobroczyńcom. Miał również prezent dla Miejskiej Biblioteki Publicznej - dyrektorka Anna Lipińska dostała rocznik "Filmu" z 1956 r.

- Bogdan to prawdziwy człowiek-orkiestra - chwalił burmistrz Arseniusz Finster. - Młodym życzę, żeby też mieli tyle pasji, co on. I takich nauczycieli jak on.
A przewodniczący Rady Miejskiej Mirosław Janowski uczcił święto wręczeniem Kufflowi prestiżowego Medalu im. Juliana Rydzkowskiego.

Tort z Chaplinem

Kolejka z życzeniami i gratulacjami była bardzo długa, ale nie ma się co dziwić - DKF wrósł w klimat miasta, a jego dziecko pn. Filmobranie niejeden raz budziło emocje.

Atrakcjami wieczoru był występ Katarzyny Peplińskiej i pokaz tańca szkoły "Piętro wyżej". A dla łasuchów był pyszny tort z Chaplinem. I obowiązkowa lampka szampana z toastem za pomyślność DKF.
A na koniec był "Tatarak", przejmujący film Wajdy, który na szczęście nie zaginął gdzieś w drodze.