Czerniak atakuje znienacka

Czerniak zazwyczaj atakuje skórę i właściwie każde znamię jest podejrzane i dobrze jest pokazać swoje pieprzyki lekarzowi. Ten fachowo oceni, czy możemy je nosić na skórze bezpiecznie.

Nowotwór pojawia się najczęściej u osób w średnim wieku i wtedy to właśnie ze szczególną podejrzliwością powinniśmy przyjrzeć się plamkom na naszym ciele. Choć nie tylko. Czerniak może także pojawiać się na błonach śluzowych (w jamie ustnej, odbytnicy) i w siatkówce oka.

Co jest podejrzane?
Na naszej skórze jest wiele odmian znamion. Nie wszystkie są niebezpieczne, nie każde bowiem może stać się siedliskiem czerniaka.

Znamiona barwnikowe wrodzone to te, które najczęściej występują na tułowiu, bywają owłosione i guzowate. Częstość rozwoju w ich obrębie czerniaków jest duża i wynosi 10 - 20 procent przypadków. Dlatego właśnie lekarze zalecają jak najszybsze pozbycie się tego rodzaju zmian skórnych. Najlepiej jeszcze w dzieciństwie.

Zabieg chirurgiczny jest prosty, jeśli "myszka" jest niewielka. W niektórych jednak przypadkach trzeba usunąć dużą część skóry i zastosować przeszczep.

Innym podejrzanym typem są znamiona barwnikowe dysplastyczne. Ich liczba na skórze jest duża, są większe od innych znamion, mają nieregularne kształty, niejednolite zabarwienie, ich powierzchnia jest często nierównomierna. Najbardziej niebezpieczne są te na skórze odsłoniętej i owłosionej.

Osoby, które mają takie znamiona powinny bezwzględnie unikać słońca i regularnie chadzać do dermatologa, który wychwyci najmniejszą zmianę w ich obrębie. Jeśli coś będzie nie tak, znamię takie powinno być bezwzględnie usunięte.

Trzeba pamiętać, że usuwać takie zmiany skórne mogą tylko lekarze. Absolutnie nie wolno decydować się na zabiegi laserowe lub krioterapię. Mogą one bowiem pobudzić rozwój czerniaka.

Usunięcie znamienia przez chirurga nigdy nie powoduje jego przemiany nowotworowej i powstania przerzutów. Jeżeli po prawidłowo wykonanym zabiegu chirurgicznym stwierdza się u chorego przerzuty, to znaczy, że usuwana zmiana była po prostu czerniakiem, który rozprzestrzenił się drogą naczyń limfatycznych i krwionośnych już przed zabiegiem.Niektórzy pacjenci nie chcą poddać się zabiegowi usunięcia znamion, bo boją się, że wtedy dopiro "pobudzony" czerniak zacznie atakować ich organizm.

Leczenie czerniaków to przede wszystkim ich usuwanie chirurgiczne z marginesem zdrowej skóry, w razie potrzeby z usunięciem okolicznych węzłów chłonnych.
Lekarze właśnie przeprowadzają próby z lekami immunologicznymi stosowanami do tej pory w innych rodzajach nowowtorów.

Czerniak złośliwy ma wyjątkowo dużą zdolność do przerzutów drogą naczyń chłonnych i krwionośnych. Nierzadko zdarza się, że przerzuty tego nowotworu znajdują się w płucach, wątrobie, kościach, mózgu.

Przebieg czerniaka jest najczęściej przewlekły i postępujący. Szczyt przerzutów występuje zwykle po pierwszym i drugim roku od rozpoznania choroby, choć zdarzają się i przerzuty późne (5-10 lat po rozpoznaniu).

Ze względu na ograniczone metody leczenia i wyjątkową złośliwość tego nowotworu największą rolę w walce z nim odgrywa profilaktyka i wczesne rozpoznanie choroby.
Zmiany rozpoznane wcześnie i usunięte całkowicie nierzadko udaje się wyleczyć. Często jednak występują nawroty i przerzuty, nawet po wielu latach od pozornego wyleczenia.

Kiedy więc udać się do lekarza? Jak najszybciej. Nasz niepokój powinny wzbudzić wszelkie plamy na ciele, które zaczynają się zmieniać: powiększają się, zmieniają kształt, granice, zabarwienie, swędzą lub pieką. Równie niepokojące są wszelkie nowe znamiona, które pojawiły się na skórze, zwłaszcza te nieregularne o nieostrych granicach, nierówno zabarwione. Każdą taką zmianę powinien obejrzeć dermatolog!