Magdalena Doborzyńska, członkini zarządu głównego okręgu gdańskiego Partii Razem tak skomentowała tę sytuację: - Reagujemy na takie sprawy, bo uważamy, że jest to moralnie konieczne. Dlatego tutaj jesteśmy. W budynku znajdują się dwa pustostany. Jeden z nich jest przedmiotem sporu między miastem a mieszkanką, która wprowadziła się tutaj z dwójką dzieci, ponieważ nie mogła znaleźć sobie innego kąta. Drugi z tych pustostanów stoi niezamieszkany od sześciu lat i przez cały ten czas miasto nic z tym nie zrobiło. Na początku roku wypłynęły informacje, że miasto podobno jest w posiadaniu ok. 600 pustostanów, które ma zamiar wyremontować. My mamy kilka pytań do miasta, do wiceprezydenta Grzelaka: jaki jest harmonogram tych remontów, czy jakieś mieszkania już zostały wyremontowane, jaki będzie ich koszt. I przede wszystkim, czemu Gdański Zarząd Nieruchomości Komunalnych dopuścił się takich zaniedbań – informacje mówią o tym, że większość tych pustostanów jest skandalicznie zapuszczona. Mam też pytanie, jak wygląda realizacja programu mieszkań dla turystów. Prezydent Grzelak mówił, że w awaryjnej sytuacji te mieszkania mogą posłużyć osobom, które nie mogą mieszkać w mieszkaniu komunalnym. Skoro jest osoba w kryzysowej sytuacji – pani Anna – to może niech ona zamieszka w takim mieszkaniu, dopóki miasto nie znajdzie dla niej innego lokalu? Rolą gmin i miast jest przecież zapewnianie mieszkań dla mieszkańców.
W sprawie wypowiedziała się też Joanna Sobańska, sympatyk Ruchu Sprawiedliwości Społecznej z grupy lokalej RSS Gdańsk: - Najbardziej oburzyła mnie ta obrzydliwa praktyka napuszczania na siebie mieszkańców, pod pretekstem, że zasób mieszkań komunalnych jest ograniczony i jedna osoba coś niby zabiera drugiej, co okazało się nieprawdą, bo w mieście jest ponad 600 pustostanów. Chcę zaapelować do wiceprezydenta Grzelaka o realizację uchwały w sprawie zasad wynajmowania lokali mieszkalnych będących w zasobie miejskim, ponieważ tam jest możliwość, że w przypadkach szczególnie uzasadnionych poza kolejnością przyznać lokal socjalny. Pani Anna na liście jest ponad 1800setna i rokowania na szybkie przyznanie jej lokalu są bardzo rozmyte i odwleczone w czasie. Sprawa drugiej potrzebujacej kobiety, która znalazła się w niedostatku – pani Barbary – jest dla mnie manipulacją, po to, by nie konfrontować się z prawdziwym problemem, jakim jest bardzo powolne remontowanie lokali socjalnych. Przygotowujemy się do stworzenia panelu polityki społecznej. Dla nas to będzie rodzaj okrągłego stołu z urzędnikami miasta, nami – organizacjami pozarządowymi. Zadamy miastu szereg pytań.
Komentarza udzielił również Jacek Kowalczyk, ze Stowarzyszenia Lepszy Gdańsk: Ta pani, która zadziałała niezgodnie z prawem, chciała się sprzeciwić systemowi, chciała przyspieszyć procedurę uzyskania mieszkania, nagle jest pokazywana jako ta zła.
Co na to miasto?
- Nigdy nie powiem, że sytuacja w pełni nas satysfakcjonuje. Zbyt wiele ludzkich tragedii poznaję na cotygodniowych interwencjach. Skala potrzeb jest ogromna, ale w ocenie realizacji polityki mieszkaniowej trzeba brać pod uwagę zachodzące tendencje. Lista oczekujących na mieszkania stopniowo się skraca, w kolejce ustawiają się jednak kolejni potrzebujący. I dzieje się to w okresie boomu inwestycyjnego, podczas którego trzeba zapewnić wiele lokali zamiennych. W 2006 roku mieliśmy jedynie 300 lokali socjalnych, czyli tych, które przeznaczone są dla osób najbardziej potrzebujących. W przyszłym roku będziemy ich już mieli 1500. W latach 2010-2015 pozyskaliśmy ok. 1 350 nowych mieszkań i wciąż pozyskujemy kolejne. W tym roku zasób mieszkaniowy zwiększy się o ok. 200 nowych lokali. Warto przyjrzeć się dokładnie sytuacji w innych miastach. Część z nich nie ma w ogóle kolejek, bo... nie udzielają pomocy mieszkaniowej, płacą jedynie odszkodowania za brak zapewnienia lokalu socjalnego. Niestety powracająca debata o wsparciu lokalowym w Gdańsku przypomina sytuację w jednej z polskich gmin. Jej wójt postanowił, że obejmie darmowymi posiłkami nie tylko te dzieci, których rodziców nie stać na jeden posiłek dziennie, ale również te, które słabo się odżywiają. Liczba osób objętych pomocą się zwielokrotniła. W ten sposób media okrzyknęły jego miejscowość najbardziej głodującą gminą w Polsce. W Gdańsku lista może wydawać się długa (choć okres oczekiwania na lokal nie odbiega od okresu w innych gminach), ale również liczba osób objętych pomocą jest duża – odpowiada wiceprezydent Piotr Grzelak.
