Od PRL przez III RP do I RPA, czyli dyskretny urok absurdu

Jednak nie mam wątpliwości: każdy dzień przynosi wydarzenia, które nie tak dawno były zarezerwowane tylko dla bananowych republik czy dzisiejszych krajów wynaturzonego socjalizmu, takich jak Wenezuela.

To w tej rządzonej przez prezydenta Nicolasa Maduro gospodarce stopa inflacji od kwietnia ubiegłego roku do kwietnia 2018 r. wyniosła - bagatela - prawie 14 tys. proc.! Ile jest teraz? Jak podaje w Bussines Insider prof. Steve H. Hanke, hiperinflacja pobiła w kraju tryskającej ropy naftowej rekord rekordów. Według profesora Johns Hopkins University ceny w ostatnich 12 miesiącach wzrosły jednak aż o #- uwaga, uwaga - 41 838 proc.

Na szczęście daleko Polsce do tak głębokiej zapaści, lecz krótki przegląd zdarzeń z zaledwie czterech dni tygodnia wskazuje, iż blisko nam już do Krainy Absurdów.

Poniedziałek. Jak się okazuje, zapisy w przygotowanej przez resort Jarosława Gowina tzw. Ustawie 2.0. gwarantują sędziom Trybunału Konstytucyjnego, Sądu Najwyższego i Naczelnego Sądu Administracyjnego, którzy są pracownikami naukowymi, dożywotnie zatrudnienie na wyższych uczelniach. Jeśli jesienią ustawa wejdzie w życie, nie będzie można z nimi rozwiązać ani umów o pracę, ani zmieniać warunków takich umów. Nawet wtedy, jeżeli ocena pracownika będzie zła, taki „naukowiec” nie może stracić pracy. Ile ów absurd ma wspólnego z autonomią uczelni? Nic!

Wtorek. „Gazeta Wyborcza” ujawnia, że do 2020 roku Ministerstwo Kultury da fundacji o. Tadeusza Rydzyka 70 mln złotych na budowę toruńskiego Muzeum „Pamięć i Tożsamość” im. św. Jana Pawła II. Hojność redemptorysty jest równa ministerialnemu gestowi, gdyż Lux Veritatis zrewanżuje się swoimi zbiorami oszacowanymi przez rzeczoznawców na skromne 88 milionów. Wśród darowanych (i jakże cennych) eksponatów jest ponad 700 godzin wywiadów o ratowaniu Żydów. Wartość minuty amatorskich, surowych nagrań to ok. tysiąca złotych.

Środa. Finał posiedzenia sejmowej komisji sprawiedliwości i praw człowieka. Adam Bodnar, rzecznik praw obywatelskich, mówi „z całą mocą”: - W sprawach, które mają znaczenie ustrojowe, w sprawach, w których istnieje głęboki interes polityczny, nie można liczyć, moim zdaniem, na niezależność Trybunału Konstytucyjnego. Riposta Stanisława Piotrowicza (PiS) jest zdumiewająca: - Pan nie reprezentuje obywateli, pan nie występuje w obronie praw obywateli, pan realizuje misję polityczną! - kontratakuje były prokurator stanu wojennego i zamyka posiedzenie komisji, podczas którego Bodnar mówił o swojej działalności oraz przestrzeganiu praw człowieka w Polsce.

Czwartek. Parlament trawiony jest wieloma przypadłościami. Najbardziej przykra to ostra - pardon - biegunka legislacyjna. Tym razem na ostatnim posiedzeniu przed jednymi z najdłuższych sejmowych wakacji ulicę Wiejską zaatakował wirus nowelizacji noweli nowelizującej nowelę nowelizowanej ustawy o Sądzie Najwyższym. To już piąty odcinek serialu o dewastacji trójpodziału władzy. Cel: sparaliżowanie wszelkimi dostępnymi środkami ostatniego bastionu wymiaru sprawiedliwości, czyli przejęcie pełnej kontroli nad SN. Środki? Wszelkie dostępne w państwie rządzonym prawem, gdzie - łamiąc konstytucję - uchwala się tylko „swoje” zasady podporządkowując wszystkie aspekty rzeczywistości jedynie słusznej doktrynie wodza. Takie państwo nie ma nic wspólnego z państwem praworządnym, gdzie prawo jest równe dla wszystkich i respektuje się podstawowe wolności oraz prawa człowieka i obywatela.

Piątek. Co nam przyniosła sejmowa noc? Trudno być prorokiem w I RPA. Moja wiara w inwencję funkcjonariuszy państwa Prawa i Sprawiedliwości, którzy zapewne także dziś przedstawią nam nową porcję absurdu, jest tak wielka jak ich wiara w geniusz Prezesa.