Ugory z roślinami miododajnymi – duży wzrost w Kujawsko-Pomorskiem

- Dzięki łąkom pula genowa poszczególnych gatunków staje się bogatsza, gdyż geny z różnych obszarów krzyżują się ze sobą, a różnorodność genetyczna, równa się odporności na szkodniki i choroby, zwiększa przeżywalność oraz konkurencyjność względem obcych przybyszów – wyjaśnia Lidia Saganowska z Kujawsko-Pomorskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego w Minikowie.

Łąki sąsiadujące z uprawami sprzyjają nie tylko walce ze szkodnikami roślin, także ograniczaniu skutków suszy. - Ponieważ są rezerwuarem wód gruntowych. Utrzymują je na wysokim poziomie, gleba wysycona jest przez większość roku w granicach 60–80 proc swojej pojemności. W rezultacie łąki odpowiadają za kształtowanie się stosunków wodnych na przyległych terenach – objaśnia specjalistka.

W Kujawsko-Pomorskiem rośnie liczba ugorów z roślinami miododajnymi. W 2022 było to 71,46 ha, a w 2023 – 838,27 ha, najwięcej w powiecie bydgoskim w gminach Dobrcz i Koronowo - 158,49 ha.

Grunty ugorowane z roślinami miododajnymi, bogatymi w pyłek i nektar, na których od 1 stycznia do 30 września danego roku nie jest prowadzona produkcja rolna, uznawane są za obszary proekologiczne. Plan Strategiczny dla Wspólnej Polityki Rolnej zakłada dopłaty do uprawy roślin miododajnych w wysokości 269,21 euro za hektar.

Grunty te mogą zostać utworzone przez wysianie mieszanki co najmniej dwóch gatunków roślin z wykazu roślin miododajnych.

- Im więcej gatunków roślin na łące - tym większy potencjał dla rozwoju rozmaitych gatunków bezkręgowców i mikroorganizmów – zalecają doradcy z KPODR.

Rolnicy mają obowiązek utrzymywania obszarów proekologicznych. - Dotyczy on rolników posiadających więcej niż 15 ha gruntów ornych, z uwzględnieniem gruntów ornych niezgłoszonych do płatności – wyjaśnia Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi. - Rolnicy ci zobowiązani są do utrzymania obszarów proekologicznych na przynajmniej 5 proc. powierzchni gruntów ornych w gospodarstwie.

• bodziszki (Geranium spp.);
• chabry (Centaurea spp.);
• czarnuszki (Nigella spp.);
• cząber ogrodowy (Satureja hortensis L.);
• czyściec prosty (Stachys recta L.);
• dzielżan jesienny (Helenium autumnale L.);
• kłosowce (Agastache spp.);
• kocimiętki (Nepeta spp.);
• kolendra siewna ( Coriandrum sativum L.);
• kosmos pierzastolistny (Cosmos bipinnatus Cav.);
• krwawnica pospolita ( Lythrum salicaria L.);
• lebiodka pospolita (Origanum vulgare L.);
• lubczyk ogrodowy (Levisticum officinale Koch);
• łyszczec wiechowaty (Gypsophila paniculata Fisch.);
• marzymięta grzebieniasta (orzęsiona) (Elsholtzia ciliata (Thunb.) Hyl.);
• mierznica czarna (Ballota nigra L.);
• mikołajek płaskolistny (Eryngium planum L.);
• ogórecznik lekarski (Borago officinalis L.);
• ostropest plamisty (Silybum marianum (L.) Gaertn.);
• ożanka nierównoząbkowa (Teucrium scorodonia L.);
• przegorzany (Echinops spp.);
• pszczelnik mołdawski (Dracocephalum moldavicum L.);
• rezedy (Reseda spp.);
• rukiew siewna (Eruca sativa DC.);
• serdecznik pospolity (Leonurus cardiaca L.);
• stulisz sztywny (Sisymbrium strictissimum L.);
• szałwie (Salvia spp.) z wyłączeniem szałwi błyszczącej (S. splendens Sello);
• szanta zwyczajna (Marrubium vulgare L.);
• ślaz zygmarek (Malva alcea L.);
• ślazówka turyngska (Lavatera thuringiaca L.);
• świerzbnica polna (Knautia arvensis (L.) Coult.);
• trędownik bulwiasty (Scrophularia nodosa L.);
• werbena krzaczasta ( Verbena hastata L.);
• wielosił błękitny (Polemonium coeruleum L.);
• wierzbówka kiprzyca (Chamaenerion angustifolium (L.) Scop.);
• żeleźniak pospolity (Phlomis tuberosa L.);
• żmijowiec grecki (Echium creticum S.S.);
• żywokost lekarski (Symphytum officinale L.).
• facelia błękitna (Phacelia tanacaetifolia Benth.);
• gorczyca jasna (Sinapis alba L.);
• gryka zwyczajna (Fagopyrum esculentum Moench);
• komonica zwyczajna (Lotus corniculatus L.);
• koniczyny (Trifolium spp.) z wyłączeniem koniczyny odstającej (Trifolium patens Schreb.);
• lucerny (Medicago spp.);
• nostrzyk biały (Melilotus albus Med.);
• rzodkiew oleista (Raphanus sativus var. oleiformis Pers.);
• słonecznik zwyczajny (Helianthus annuus L.);
• sparceta piaskowa (Onobrychis arenaria (Kit.) DC.);
• sparceta siewna (Onobrychis viciifolia Scop.);
• wyka kosmata (Vicia villosa Roth.).

Źródła: MRiRW, KPODR