Górale. Świątynie bliskiego regionu - komtur Otton Luttenberg nadał wsi przywilej

W 1322 r. nastąpiła lokacja wsi czynszowej, położonej wówczas w komturstwie pokrzywieńskim. W 1325 r. wielki mistrz Werner von Orseln wydzierżawił dobra bracion Janom, a następnie Mikołajowi Tennerowi z kamienia i Henrykowi z Leynaw. W latach 1437 - 1438 Górale należały do komturstwa brodnickiego. W czasach polskich, jako królewska własność, Górale znajdowały się w granicach powiatu chełmińskiego, starostwa brodnickiego i parafii Lembarg.

Parafię erygowano w 1322 r. kiedy to komtur ziemi chełmińskiej Otton Luttenberg nadał wsi przywilej i uposażył ją w 93 łany.

W 1414 r. wieś poniosła spore straty w wojnie polsko-krzyżackiej, a parafia wraz ze zniszczeniem kościoła przestała istnieć. W 1445 r. parafia Górale znalazła się w planach synody laickiego biskupstwa chełmińskiego. Od 1466 r. do 1913 r. była filią parafii Lembarg. Dekretem z 15 marca 1913 r. biskup chełmiński Augustyn Rosentreter ustanowił w Góralach kurację z duszpasterzem. Istniejący dotychczasowy kościół, wybudowany w latach 1723 - 1724 z inicjatywy proboszcza lembarskiego Marcina Kozłowskiego, podupadł do tego stopnia, ze nie można było sprawować w nim nabożeństw i liturgii. W 1825 r. przeprowadzono remont kapitalny kościoła w Góralach.

W 1877 r. powstały dodatkowe budynki wraz z plebanią. Od strony architektonicznej świątynię można określić jako obiekt bez wyraźnych cech stylowych. Jest pod wezwaniem św. Marcina Biskupa z Tours.

Parafia należy do diecezji toruńskiej

Proboszczem parafii jest ks. Marek Górski

Nabożeństwa w niedziele o godz. 8.30 i 10.30, w dni powszednie o 17 zimą i 18 latem (po zmianie czasu)
Biuro parafialne czynne po każdym nabożeństwie.
Kontakt - tel. 56/498 05 20

(W przygotowaniu materiału skorzystałem z publikacji zbiorowej "Diecezja toruńska. Historia i teraźniejszość".)