Kuchnia z rodowodem. Rozdajemy regionalne książki kucharskie

autorka książki "Kuchnia z rodowodem"
(fot. Lech Kamiński )

- Jaka jest nasza tradycyjna kuchnia regionalna?
- Dawna kuchnia była taka, jak gospodarstwo. Wykorzystywano w niej to, czym ono dysponowało, to, co można było znaleźć w okolicznych lasach i jeziorach. Była też bardzo prosta, bo kobiety spędzały dużo czasu na polu, więc nie miały go na wymyślne gotowanie. A poza tym nie umiały tego robić. Dopiero w okresie międzywojennym pojawiły się koła gospodarstwa wiejskiego i zaczęły organizować kursy gotowania.

- Kujawsko-Pomorskie jest różnorodne. Mamy Kujawy, Pałuki, Ziemię Dobrzyńską itd. Czy w przepisach, które pani zebrała do książki, również widać te różnice?
- Głównie w Borach Tucholskich i na Kujawach. Wiele potraw tradycyjnych zachowało się właśnie w tych regionach. Borowiacy jedli sporo ziemniaków i na ich bazie przygotowywali potrawy. Natomiast na Kujawach króluje kapusta, groch, specyficzny żur, czarnina. Te potrawy nadal często spotkamy tam na stołach.

- Skąd pomysł na napisanie regionalnej książki kucharskiej?
- W latach 50. i 60. etnografka Maria Polakiewicz zbierała i zapisywała nazwy potraw i ich skład. Zaintrygowało mnie to i stwierdziłam, że warto odtworzyć stare przepisy. Dość długo się tym zajmowałam. Przy każdej okazji, jeżdżąc w teren, spotykając się z gospodyniami. Czasami panie nie potrafiły podawać proporcji składników.

- Bo gotują "na oko"
- Właśnie. Odpowiadały - a trochę tego, trochę tamtego. Więc wprowadziłam taką zasadę - no to gotujemy na cztery osoby. Wtedy już było prościej, lecz i tak panie często nie podawały produktów w gramach, ale np. w szklankach lub łyżkach.

- Ale to już są konkrety
- Zdecydowanie. Dlatego na końcu książki umieściłam informację: ile waży szklanka cukru, ile kwarta mąki czy łyżeczka soli. My sobie wyobrażamy, że np. niektóre przepisy z książek wegetariańskich to jest coś nowego i oryginalnego. Wcale nie! Bo, powiedzmy, piernik z marchwi - ostatnio modny - był znany już dawno temu. Zupa z pokrzyw to biedniacka zupa jedzona na wsi. Ostatnio odkrywa się dynię. A prawda jest taka, że np. na Ziemi Dobrzyńskiej tych dyń jadło się kiedyś bardzo dużo. W dżemie, w kompocie, itp.

- Wypróbowała Pani sama przepisy z książki?
- Kilka tak, ale wiele potraw skosztowałam na konkursach kulinarnych. Tu zdobywałam też przepisy.

- Pani ulubione danie?
- Chętnie robię fałszywego zająca. Jest fantastyczny. To mięso mielone z dodatkiem ziemniaków i przypraw. Podobny do pieczeni rzymskiej. Polecam też konfiturę z rabarbaru.

- A coś Panią zaskoczyło?
- Tak! Owijanki - w oczyszczoną kaczą łapkę wkłada się żołądek kaczki, serce, owija jelitem i gotuje w wywarze.

Otrzyma je pierwszych 10 osób, które dodzwonią się do nas dzisiaj (piątek, 10.06.2011) od godz. 14.30 do 15 pod nr tel. 56 61 999 16 i prawidłowo odpowiedzą na pytanie: z czego robi się szare kluski?