Kurs symulowany

     W większości miast naszego regionu za darmo korzystają z autobusów i tramwajów posłowie i senatorowie, kombatanci i inwalidzi wojenni, a poza tym dzieci do lat czterech, niepełnosprawni w stopniu znacznym oraz osoby powyżej 65 roku życia. O części zwolnień z opłat zdecydowały rady miast. Zasada jest taka: ulgi i zwolnienia, ustanawiane przez radnych, miasta refundują tym firmom przewozowym, które
     są spółkami.
     W naszym regionie taki statut mają miejskie przedsiębiorstwa komunikacyjne we Włocławku i Inowrocławiu oraz Miejski Zakład Komunikacji w Grudziądzu.
     We Włocławku w tym roku zaplanowano w budżecie na refundację ulg i zwolnień 6 milionów 700 tysięcy złotych. W Grudziądzu MZK otrzyma z kasy miasta 3 miliony 400 tysięcy. Wcześniej 600 tysięcy złotych grudziądzki magistrat wydał na pokrycie ubiegłorocznych strat. Mieszkańców Inowrocławia ulgi i zwolnienia będą kosztowały tylko od 1 czerwca do końca grudnia
     3,5 mln złotych.
     Na jakiej podstawie wylicza się straty przedsiębiorstw komunikacyjnych, wynikające z utraty wpływów za bilety, których nie kupili pasażerowie zwolnieni z opłat? Odbywa się to na podstawie szacunków i symulacji. Na przykład w Inowrocławiu przyjęto, że z komunikacji miejskiej korzysta 60 procent mieszkańców powyżej 65 roku życia. Tych mieszkańców jest 13 tysięcy.
     Szacunkowymi danymi posługuje się także, wyliczając kwotę refundacji, magistraty we Włocławku i Grudziądzu. I to właśnie zakwestionował NIK. We Włocławku urzędnicy myślą już jednak o tym, jak wybrnąć z tej sytuacji. Rozważana jest m.in. koncepcja wprowadzenia
     symbolicznych opłat
     za darmowe dotychczas przejazdy. Mówi się o biletach w cenie 5 lub 10 groszy. To umożliwiłoby bowiem precyzyjne wyliczenie, ile osób korzysta z tego przywileju i w jakiej kwocie należy zrekompensować straty MPK.
     W Grudziądzu i Inowrocławiu na razie wszystko zostaje po staremu, choć kwota refundacji jest tak samo liczona jak we Włocławku. Takiego problemu nie ma w Bydgoszczy i Toruniu, gdzie pieniądze na komunikację miejską dostają nie spółki, ale zakłady budżetowe. W tych miastach przewoźnicy otrzymują dotacje.