Na gorąco

     Forum Europejskie było dobrym pomysłem. Konieczne jest wreszcie rozpoczęcie porządnej dyskusji nie tylko o tym, czy wejść do Unii Europejskiej, ale i jaka ona winna być. Polska będzie jednym z 6 najważniejszych państw UE. Jeżeli w dodatku będzie prowadziła rozsądną politykę regionalną, to stanie się naturalnym liderem państw z nami sąsiadującymi od południa i wschodu. Jej znaczenie faktyczne może być zatem większe niż nawet Hiszpanii.
     Nic dziwnego zatem, że głosy najważniejszych polskich polityków już w tej chwili są uważnie wysłuchiwane na Zachodzie. Pozyskanie w Polsce sojusznika bądź oponenta jest ważne dla wszelkich kalkulacji politycznych. W tych też kategoriach należy traktować wystąpienie prezydenta opowiadającego się za Europą Ojczyzn, a krytykującego koncepcję federacji. Problem ten do tej pory nie był dyskutowany w Polsce, a wart jest tego.
     Z punktu widzenia przełamania oporu ludzi sceptycznych wobec wejścia Polski do UE lepiej mówić o Europie Ojczyzn. Zachowanie narodowej tożsamości jest przecież głównym hasłem przeciwników UE. Jednakże wspólny parlament, czy jednolita polityka zagraniczna wcale nie muszą wykluczać zachowania tożsamości narodowej. Tak więc konieczne w tej sprawie jest nie tyle opowiedzenie się za którąś ze stron, co dokładne przedstawienie argumentów i kontrargumentów zwolenników każdej koncepcji. Prezydent, tak samo jak każdy obywatel, ma prawo do własnych poglądów. Jednakże obowiązkiem prezydenta jako głowy państwa jest raczej godzenie różnych racji niż przedstawianie tylko jednego poglądu.
     Prezydentowi, wbrew pozorom, wolno mówić mniej niż zwykłemu obywatelowi. Zasada ta winna obowiązywać w większym stopniu na początku publicznej dyskusji niż na jej końcu.