Podobnie jak inni - chyba wszyscy - uważam, iż to kolejny podatek. Poprzednich też nie lubię płacić, żadnych w ogóle. I wiem także, że bezsilny jestem wobec podobnych działań państwa, że mogę sobie trabić długo, do upojenia i rozładowania akumulatora - a i tak będę musiał zapłacić haracz bo mam samochód. Wiec nie trąbiłem z poczucia bezsilności. Ale nie tylko dlatego.
Także dlatego, że znam nasze drogi; zbudowane z samych dziur i asfaltu najgorszego gatunku. Pofałdowane koleinami, w których śmiercią tragiczna umierają zawieszenia i pękają resory. Wąskie, bez śladu poboczy, mieszczące tylko pijanych w sztok rowerzystów i furmanki z najczarniejszego koszmaru każdego kierowcy. Trasy międzynarodowe zablokowane przez pędzące 20 kilometrów na godzinę żniwne kombajny. Skrzyżowania, o których można powiedzieć wszystko, tylko nie to że są bezkolizyjne. Tzw. trasy szybkiego ruchu, na których szybki ruch to samobójstwo.
Więc właśnie dlatego, że znam dobrze te drogi przez mękę nie trąbiłem. Myślę sobie tak: już mniej przede mną czasu, aniżeli więcej. Jeśli moje 15 złotych, które miesięcznie wysupłam na te głupia winietkę, sprawia iż jeszcze zdążę pojechać dobrą polską autostradą - nie jakimś żałosnym kilkukilometrowym ogryzkiem - taka znad morza pod Tatry, albo z Terespola do Świecka - to niech im będzie, zapłacę, nie zatrąbię.
Chce mieć nadzieję, że tak się stanie. Lepiej, żebym się nie rozczarował.
Na goraco
Jan Raszeja
Nieszczególnie wyszła Platformie Obywatelskiej akcja społecznego protestu przeciw osławionym winietkom samochodowym. Kierowcy mieli - jak Polska długa, szeroka i zmotoryzowana - zatrabić wczoraj w południe; jechałem wtedy przez Bydgoszcz - nikt nie trąbił. Nie wiem dlaczego ludzie nie dusili na klaksony. Wiem dlaczego ja tego nie zrobiłem.
