Na gorąco

     Dopiero teraz zaczyna do nas docierać, co tak naprawdę oznacza tzw. ustawa abolicyjna, uchwalona przez Sejm dwa tygodnie temu. Ta spóźniona reakcja wynika zapewne z faktu, że rząd akcentował przede wszystkim ewentualne korzyści dla państwa z rozgrzeszenia nieuczciwych podatników. Na tym też koncentrowała się uwaga polityków, natomiast w tle pozostawała sprawa deklaracji majątkowych.
     Dopiero teraz wybitni prawnicy rozpoczęli batalię, by prezydent nie podpisywał ustawy, ponieważ łamie ona kilka zapisów Konstytucji. I rzeczywiście: czy fakt, że deklarację składać będą tylko bogatsi obywatele (ok. 3,5 mln) nie jest łamaniem zasady równości wobec prawa? Niewątpliwie tak. A przecież ci ludzie i tak płacą najwyższe podatki! Czy założenie, że jeśli ktoś ma większy majątek niż inni, to musi go ujawnić i udowodnić jego pochodzenie - nie jest podejrzeniem, że bogatsi ludzie to potencjalni przestępcy? I tak właściwie w imię czego władza chce mieć dokładny spis wszystkich dóbr 3,5 miliona Polaków? W imię dumy, że ma tak zaradnych obywateli?
     Zasada domniemania niewinności obowiązuje w sądzie wobec oskarżonych, więc dlaczego nie obowiązuje wobec bogatszych obywateli? A prawda jest taka, że deklaracje majątkowe to przyznanie się państwa - dysponującego dziesiątkami instytucji i arsenałem praw - do bezradności. Wobec tego - pieniądze na stół...
     Jak dotąd, niewykrycie sprawcy kradzieży w bloku mieszkalnym nie upoważnia policji do rewizji w każdym mieszkaniu domu. Mimo że policji fantastycznie ułatwiłoby to robotę.