Cóż to za państwo, którego prawie wszyscy mieszkańcy są przekonani, iż rządzą nimi ludzie wykorzystujący swą władzę do obsadzania dochodowych stanowisk swymi pociotkami, kolesiami, znajomymi? Gdzież to wreszcie, ponad połowa pytanych uważa, że każda ustawę można kupić, trzeba tylko dać łapówkę odpowiednim politykom, albo wystarczającej grupie parlamentarzystów?
A to Polska właśnie.
Tak wynika z badań opinii publicznej.
Niewysokiego jesteśmy mniemania o naszej klasie politycznej. Myślimy o niej jak najgorzej: instynktownie, pod wpływem wiadomości o coraz to nowych aferach, skandalach czy aresztowaniach. Przecież sami nie mamy takich doświadczeń: ilu z nas brało kiedykolwiek udział w procesie rodzenia się? Ilu zaglądało wysokim urzędnikom państwowym czy samorządowym w portfele, w szuflady i konta? Myślę tak: ta ocena jest krzywdząca i uogólniająca. Na naszych oczach powstaje stereotyp: władza kradnie. Równie sensowny jak twierdzenie, że każdy Szkot jest skąpy, a Włoch hałaśliwy.
Nieprawdziwa także dlatego, że gdyby było inaczej to Rzeczpospolita by tego już nie wytrzymała.
Tyle, iż jeśli chce się z nią dyskutować, to jedynym argumentem może być udowodnienie Polakom, że na przekupnych urzędników i polityków nieuchronnie czeka prokurator, sąd i kara. A nie zagadanie i zagubienie w politycznych gierkach.
Tego szczerzę życzę członkom sejmowej komisji śledczej, a posłowi Ziobro - najbardziej.
**
Na gorąco
Jan Raszeja
Co to za kraj, w którym siedmiu na dziesięciu obywateli jest zdania, ze ludzie władzy zgarniają do siebie ile się da i co się da?
