Ogniowe fatum

     - Szłam z cmentarza po pogrzebie - opowiada Łucja Szulc, której synowa mieszka w zakładowym lokum PKP na dworcu, gdzie pożar wybuchł. - Coś mnie tknęło, jakiś dziwny swąd. Patrzę, Jezus Maria, a tu dworzec w ogniu. Tylko pomyślałam, czy Ewa jest w domu.
     Rzucili długopisy
     Pożar na poddaszu gasiły trzy tucholskie zastępy jednostek ratowniczo-gaśniczych, potrzebna była specjalistyczna drabina. W środku pozostało pobojowisko. Przez strop można oglądać niebo, wewnątrz jest czarno i ciemno od dymu. Mieszkania będą wymagały generalnego remontu.
     - Na szczęście zdołaliśmy wyprowadzić dwie staruszki, które, nie wiedzieć dlaczego, zamknęły się na klucz - mówi dowodzący pierwszą fazą akcji aspirant sztabowy, dowódca jednostki ratowniczo-gaśniczej Leszek Grugel. - Musieliśmy wyważyć drzwi. Uratowaliśmy nawet psa. Nasi koledzy z biura rzucili długopisy i przylecieli nam pomagać.
     Chyba zwarcie
     - Pech, po prostu pech - martwi się starosta tucholski Andrzej Wegner, który w strażackiej kurtce pojawił się na miejscu akcji. - Przyjechałem z posiedzenia zarządu, a tu kłęby dymu, pali się, jakby było mało spalonego kina.
     Trudno jeszcze powiedzieć, co było przyczyną pożaru. Strażacy przypuszczają, że mogło dojść do zwarcia instalacji elektrycznej - ogień wybuchł przy kominie, tuż obok stała lodówka. - Tu jest mnóstwo łatwo palnych materiałów - ubolewają strażacy. - Wszystko jest stare i przegniłe, trzeba będzie ocenić stan stropów, bo już teraz dachówki lecą na głowę.
     Gapie komentowali: - Nic dziwnego, dzisiaj jest przecież trzynastego. To chyba jakieś fatum. Niektórzy dowcipkowali: - Po kinie i dworcu trochę jeszcze w Tucholi zostało do spalenia.**