Orkiestra wśród głuchych - bieżącą sytuacje komentuje Adam Willma

No i zagrała po raz kolejny Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy. Gratuluję wszystkim, którzy poświęcili swój czas, pieniądze i rodzicielski autorytet dla wspólnego dobra. Wiem, że wielu osobom łzy napływają do oczu, gdy pomyślą o dramatycznych doświadczeniach we własnym życiu, w tle których na medycznej aparaturze mieniły się nalepki z serduszkiem.
Doceniam moich przyjaciół z Torunia i z Bydgoszczy zaangażowanych w WOŚP, choć mnie osobiście taka konwencja dobroczynności nie porywa. Nie wartościuję, po prostu wolę pomoc odległą od mediów, instytucji i urzędów. Cichą i nienarzucającą się.

WOŚP pozostaje jednak dla mnie ciekawym zjawiskiem społecznym. Nie do końca potrafię logicznie połączyć relacje ludzi władzy z tym przedsięwzięciem. Niektórzy z nich doklejają się do Owsiaka, inni spektakularnie odcinają. Tymczasem wpłaty do puszek WOŚP od dekad (może za wyjątkiem początkowych edycji) są przecież głosem sprzeciwu wobec polityki zdrowotnej kolejnych ekip rządowych i samorządowych.

W ubiegłym roku Orkiestra uzbierała prawie 211 mln, co jest monstrualną kwotą, choć tylko ułamkiem budżetu NFZ (108 mld). Podczas gdy wolontariusze przechodzą szkolenia i dopinają projekt Wielkiego Finału, w komisjach sejmowych trwa gorączkowe przerzucanie setek milionów złotych z jednej rubryczki budżetu do drugiej.

W rubryczkach różnych publicznych budżetów znajduje się 200 milionów na budowę Muzeum Powstania Wielkopolskiego, 200 mln na dopłaty do zakupu samochodów elektrycznych, 210 milionów na Teatr Polski w Szczecinie, 200 mln na nową siedzibę jednego z urzędów marszałkowskich albo 250 mln na podwyżki w Jastrzębskiej Spółce Węglowej (56 proc. ma Skarb Państwa).

Jeśli nie znalazły się pieniądze na sprzęt leczący wzrok dzieci, to uczestnicy Orkiestry właśnie powiedzieli po raz kolejny, że coś tutaj nie gra.

Ta dziwaczne impregnowanie władzy jest jednym z powodów, dla których angażuję się w inne przedsięwzięcia. Tym niemniej raz jeszcze gratuluję Orkiestrze, ale jeszcze bardziej tym 62 tys. osoób, dzięki zbiórce których (4 mln zł) wzrok odzyskał niedawno Mateusz z Przysieka.