Spis treści
Początki uzdrowiska w Inowrocławiu
Założycielem inowrocławskiego uzdrowiska był Zygmunt Wilkoński. Do budowy zakładu kąpielowego w Inowrocławiu zachęcił bogatych mieszkańców miasta oraz okolicznych ziemian. Spółka akcyjna "Solanki Inowrocławiskie" powstała w 1875 roku. Na 16 hektarach założono park. Rozpoczęto też budowę zakładów kąpielowych, domu kuracyjnego i pijalni wód zdrojowych.
Najlepsze czasy Solanek w Inowrocławiu
Inowrocławskie Solanki najbardziej popularne były między pierwszą a drugą wojną światową. Powstawały tu nowe obiekty, a stare były rozbudowywane i modernizowane. Na kurację przyjeżdżali tu między innymi:
- premier Władysław Grabski,
- generał Władysław Sikorski,
- generał Józef Haller,
- olimpijczyk Janusz Kusociński,
- aktor Ludwik Sempoliński,
- wojewoda pomorski (później prezydent RP na uchodźstwie) Władysław Raczkiewicz.
W parku solankowym powstała pierwsza muszla koncertowa, w której występowały między innymi orkiestra wojskowa i orkiestra zdrojowa. Na popularnym wówczas bardzo stawku można było popływać łódkami. Kawiarenki i restauracje nie narzekały na brak gości.
Tak wyglądały przedwojenne miejscówki w inowrocławskich Solankach:
Największa atrakcja Solanek w Inowrocławiu
Dziś jedną z największych atrakcji Solanek są tężnie. Przed wojną w Inowrocławiu ich jeszcze nie było. Zostały wybudowane w latach 1994-2002.
Po drewnianej konstrukcji z gałązkami tarniny ścieka rozcieńczona solanka wytwarzając leczniczy aerozol, korzystnie działający w schorzeniach górnych dróg oddechowych, nerwicy i tarczycy. Inowrocławskie tężnie mają kształt dwóch połączonych pięcioboków z wieżyczką, tarasem widokowym i grzybkami inhalacyjnymi.
