W samo południe. Co jest trendy

Wypadałoby dziś napisać o proteście rolników, który sparaliżował pół miasta.
Ale o tym będzie tyle: Rozumiem desperację rolników, ale formy protestu nie pochwalam.
Rozumiem, bo dla tych, których podstawą produkcji jest zboże (świnie też się teraz produkuje, a nie hoduje) wymarznięcie 90 proc. ozimin to klęska. Czego nie zrobiła bezśnieżna mroźna zima, dokończyła sucha wiosna. Kupienie zboża wiosną graniczyło z cudem, a jeśli się znalazło to po niebotycznych cenach.

Protest rolników w Bydgoszczy trwa. Ogromne korki

Dlaczego jednak w nocy trąbili, przeszkadzając bydgoszczanom? Tego nie rozumiem.

O Euro 2012 też krótko. Zerkam na jeden czy drugi mecz, ale oglądać zacznę, jak nasi wyjdą z grupy.
Cieszę się natomiast, bo w godzinach meczów na ulicach luźniej, jeździ się lepiej, pustoszeją zapakowane zwykle do granic możliwości parkingi w niektórych centrach handlowych.

Będzie za to o sytuacji, jaką widziałam w sieciowym sklepie rtv agd. Kobieta - na oko mniej więc 50, ale równie dobrze mogła mieć 60 lat, kręciła się przy półkach z notebookami. Chodziła, oglądała, porównywała. Żaden sprzedawca się nie zainteresował. Inna sprawa, że mało ich, więc klienci gonią za nimi między półkami, a nawet ustawiają się w kolejkę, by o coś zapytać.

Kobieta wreszcie znalazła kogoś, przyprowadziła do interesującej ją półki i poprosiła o wyjaśnienia. Chcę kupić sobie laptopa - wskazała na notebooka - ale nie bardzo się na tym zna, czy mógłby jej doradzić?

Młody sprzedawca uśmiechnął się ironicznie, wyjaśnił, że to nie laptopy tylko notebooki. Ona niezrażona, żeby powiedział coś więcej. Więc z szybkością karabinu maszynowego zaczął czytać to, co można było przeczytać na etykiecie: procesor taki, pamięć tak, wejścia takie, złącza takie.

Kobieta niewiele z tego zrozumiała, ale miała tyle odwagi, że poprosiła, by wyjaśnił "po ludzku". Przecież pani mówię, jaki system, jaka pamięć, jaki procesor. Tu pani podłączy pendreiva, tu ma pani baterię, a jak nie to se ją pani wypnie.
I pani się "wypięła" - odwróciła na pięcie i poszła.

Od razu przypomniał mi się początek filmu Doroty Kędzierzawskiej "Pora umierać" z genialną rolą Danuty Szaflarskiej jako Anieli - mocno już starszej, dystyngowanej pani.
Aniela nieśmiało puka do gabinetu. Lekarka zajęta, rzuca: - Niech się rozbiera i niech się położy.
Aniela się wzdryga, jakby to do kogoś za nią było. Ale słyszy jeszcze raz zniecierpliwione: Niech się rozbiera.
- Niech się w dupę pocałuje! - Aniela odwróciła się i trzasnęła drzwiami. A potem całą drogę miała wyrzuty sumienia, że tak się zachowała.

Choć film powstał w 2007 roku, lekceważące zachowanie wobec starszych to norma.
Ustąpić miejsca w tramwaju czy autobusie? Przepuścić w drzwiach? Wyjaśnić coś cierpliwie i zrozumiale? Pomóc zapakować zakupy? Wyjąć ręce z kieszeni, gdy z kimś się rozmawia?! Przecież to powszechny obrazek, od najwyższych rangą polityków poczynając. Kiedyś było coś, co nazywało się kindersztubą - wyniesiona z domu ogólna towarzyska ogłada, która nakazywała zachować szacunek, zwłaszcza dla starszych.

Dziś dla wielu samo pojęcie "kindersztuba" jest niezrozumiałe. Przekładając na język zrozumiały współczesnej młodzieży to oldskulowe zachowanie. Nie wszystko, co prawda, obroni się z niego w obecnych czasach, ale oldskulowe zachowanie też może być trendy.

Tak sądzę.