Nie każdy terrorysta to muzułmanin!
Oprócz meczetów, w Tunezji jest wiele kościołów innych wyznań, m.in.Katedra św. Wincentego a Paulo w Tunisie, do której pielgrzymują chrześcijanie. To Tunezyjczykom nie przeszkadza. Niektóre msze odbywają się nawet po polsku, ale głównie po francusku lub arabsku. Także włosku i angielsku.
(fot. Mateusz Rzeszut )
Czyż nie jest tak, że na słowo "Arab" wielu natychmiast reaguje skojarzeniem "Bin Laden", "terrorysta".
Nawet skądinąd szanowany za odwagę prof. Bogusław Wolniewicz mawia: "To prawda, że nie każdy muzułmanin jest terrorystą, ale każdy terrorysta jest muzułmaninem".
Czytaj też: Biały człowiek. Czarna rozpacz, czyli Janusz Korwin-Mikke o upadku cywilizacji
Otóż nieprawda.
Wypada przypomnieć europejskie organizacje terrorystyczne, chociażby osławioną Frakcję Czerwonej Armii, zwaną też Grupą Bader-Meinhof i jej krwawe zamachy. Także baskijską ETA czy irlandzką IRA. Nie wspominając, jaki terror swego czasu zgotował światu pewien pan z wąsikiem, zza naszej zachodniej granicy.
A całkiem współcześnie: kiedy zamachu na siedzibę premiera Norwegii, a następnie egzekucji młodzieży na obozie dokonał Anders Breivik, pierwsze podejrzenia od razu rzucono na muzułmanów. A później - konsternacja, bo to Norweg okazał się zwyrodniałym terrorystą.
Dlaczego słowo "dżihad" przyjęło się w świecie Zachodu głównie jako święta wojna na śmierć i życie muzułmanów z "niewiernymi"?
W islamie "dżihad" to permanentna, codzienna walka o doskonalenie siebie. Tylko w skrajnych przypadkach "dżihad" budzi grozę - gdy z tym słowem na ustach idą na śmierć zamachowcy -samobójcy. Terroryzm to jednak niewielki margines ogromnego świata muzułmańskiego.
Czytaj też: W samo południe: Uzdrawianie prawa po wpadce z Amber Gold
Fenomen. W arabskim banku - ile pożyczysz, tyle oddajesz. Bez żadnych procentów
Banki arabskie nie pobierają procentów ani odsetek od klientów, spłacających kredyty. Na zdjęciu: bank tunezyjsko-kuwejcki w Tunisie
(fot. Mateusz Rzeszut)
Arabom zarzuca się, że są ekspansywni, a nawet, że zagrażają zachodniej cywilizacji. Jednak spoglądając w przeszłość, kiedy to Arabowie podbijali kolejne tereny i tworzyli wielkie imperium, nie niszczyli dorobku podbitych krajów. Przejmowali go, wzbogacali swoimi osiągnięciami. Dorobek innych kultur wykorzystywali do swoich potrzeb. Potrafili go wręcz upowszechniać, przez co łączyli różne cywilizacje.
Czytaj też: W samo południe: Spółka w tarapatach? Trzeba zwolnić ludzi!
Dziś świat jest inny
(fot. Mateusz Rzeszut)
Zachód obawia się, że muzułmanie, w tym Arabowie, przytłoczą nas liczebnością. Bo przecież kobiety arabskie mają po czworo, pięcioro albo i więcej dzieci. A Europejki jedno, dwoje lub wcale. Bardzo często kobiety arabskie wychowują swoje dzieci w bardzo skromnych warunkach. W naszym pojęciu - w ogromnej biedzie. A Europejek - jak same twierdzą - nie stać na utrzymanie dziecka. Nie chcą rodzić, a może są po prostu wygodne. Chyba, że dzieci mieć nie mogą... Ciekawe też, że dzieci arabskie wyrastają na ludzi, którzy potrafią się cieszyć życiem takim, jakie jest. Mają mniej dóbr, ale więcej czasu i radości życia.
Wreszcie - spójrzmy na fenomen arabskich banków. Tu islam wyraźnie określa, że banki nie mogą czerpać zysków z obrotu pieniędzmi. Ile klient pożyczył, dokładnie tyle ma bankowi zwrócić.
Tymczasem banki zachodnie właśnie zarabiają na odsetkach i procentach (i to ile!), których bank arabski nie ma absolutnie prawa stosować! Lichwa jest zabroniona. Bank arabski może natomiast zarabiać produkując jakieś dobra i mieć zysk z ich sprzedaży. W islamie, zgodnie z prawem szariatu, bank ma wspierać rozwój lokalnej społeczności.
Takie banki arabskie zaczynają wchodzić do Europy. To chyba dobrze?
