W sobotę z toruńskim oddziałem PTTK na lewy brzeg Wisły

Zbiórka uczestników na pl. Armii Krajowej (za starym mostem drogowym) o godzinie 8:30.

Trasa wędrówki będzie wiodła na Kępę Bazarową, dalej do Fortu Kolejowego, na Rudak, nad jezioro Nagus, na osiedle Solanki, co Czerniewic. Długości trasy ok. 10 km. Wycieczkę poprowadzi przodownik turystyki pieszej Tadeusz Perlik.

Rudak to lewobrzeżna dzielnica miasta Torunia, położona w szerokim łuku Wisły. Charakteryzuje się zabudową jednorodzinną. Ponadto znajduje się tu wielki obszar ogródków działkowych (pow. ok. 100 ha), a w południowej części znajdują się kopalnia gliny i zakłady ceramiki budowlanej.

Na Rudaku stwierdzono ślady osadnictwa wczesnośredniowiecznego. Pierwsze pisane wzmianki o Rudaku pochodzą z 1340 r. (Rodacke, w 1414 r. Rodek) w dokumencie komtura krzyżackiego Heinricha Zengera. Od początku Rudak był wsią czynszową komturstwa nieszawskiego, a w czasach polskich podlegał starostwu dybowskiemu.

W 1603 r. osada zostaje zasiedlona przez Olendrów. W XIX i na początku XX w. z uwagi na rozbudowę Twierdzy Toruń ulokowano tu kilka dzieł obronnych i kompleks koszarowy. W latach 1902-09 wybudowano tu neogotycki kościół ewangelicki, ob. katolicki pw. Opatrzności Bożej.

Znajdujące się na Rudaku pokłady iłów (pstre iły plioceńskie serii poznańskiej) stworzyły podstawę do rozwoju cegielni w połowie XIX w. W granice miasta Torunia Rudak został włączony w całości w 1950 roku.

Jezioro Nagus - bezodpływowy zbiornik wodny pochodzenia antropogenicznego o powierzchni 7,7 ha i maksymalnej głębokości 10 m. Jest to największy zbiornik wodny w granicach Torunia. Okoliczne tereny mają charakter gliniasty - wydobywano tu glinę już od czasów średniowiecza. Powstał w latach 60. XX w. w wyniku napływu wód gruntowych do nie eksploatowanego wyrobiska iłów (tzw. glinianka). Położony w obrębie ulic: Lipnowska, Gliniecka, Rypińska. Niekorzystne cechy morfometryczne powodują, że jezioro Nagus jest bardzo podatne na degradację. Latem od głębokości 6 m zanika tlen, a przy dnie wyczuwalny jest zapach siarkowodoru. Zmniejsza się przeźroczystość wody (w 1982 r. – 3,5 m, w 1999 r. – 2,4).