Zaklęcia współczesne - bieżącą sytuacje komentuje Adam Willma

Weźmy takie „hokus-pokus”. Nie bardzo wiadomo skąd się wzięło. Niektórzy wywodzą je od nordyckiego czarnoksiężnika Ochusa-Bachusa, inni doszukują się łacińskich źródeł, jeszcze inni autorstwo przypisują pewnemu XVII-wiecznemu brytyjskiemu iluzjoniście. Nieistotne, ważne, że zaklęcia działają. Cyk - nie ma królika, cyk – wystają uszy.

Problem w tym, że stare zaklęcia z czasem tracą moc i trzeba szukać nowych, które nakrywają stoliczek. No i znalazły się. Nowe, działające zaklęcia mają zwykle od 8 do 12 liter i wspólną koncówkę „-cja”. Skuteczna jest więc wszelka „integracja”, „dywersyfikacja”, „cyfryzacja”,„akulturacja”, „reetatyzacja”. Przynajmniej takie zaklęcia działają na fundusze europejskie.
Skądinąd zawsze kusiło mnie, żeby prześledzić ten proces zachodzący z lśniących brukselskich biurowcach, który sprawia, że w kolejnej transzy unijnych środków 7 proc. przeznaczonych jest na „integrację”, 4,5 proc. na „akulturację”. Jaki to widok z okna sprawia, że w arkuszu Excela pojawiają się takie, a nie inne cyferki?

Spacerując po Toruniu mijam wyblakłe już nieco plakaty akcji „Zmarszczki są piękne”, z portretami seniorów. Nie bez podziwu, bo widzę, że inicjatorzy biegle poruszają się w dziedzinie magii. W tym przypadku zadziała zaklęcie „Hokus-pokus-integracja!”. Za 49 tys. zł z unijnej skarbonki zrealizowany został projekt, który „ma na celu podniesienie samooceny 12 seniorów 65+”. Jednym z efektów była „stworzona przez seniorów i specjalistów kampania społeczna pokazująca, że „zmarszczki są piękne” i zachęcająca seniorów do akceptacji samych siebie, jednocześnie do aktywności społecznej”. Dwunastka płci obojga spotkała się z wizażystką, stylistką i psychologiem. Później zorganizowano seniorom profesjonalną sesję fotograficzną, a jej efekty widać dziś na słupach ogłoszeniowych.

Wierzę, że akcja zakończyła się pełnym sukcesem – że samoocena 12 seniorów się, podniosła, a toruńscy seniorzy zyskali wiarę w siebie. Mam nadzieję, że macki kosmetycznej ośmiornicy przeciwzmarszczkowej zostały w Toruniu ostatecznie ucięte. Nade wszystko jednak błogo mi się robi, gdy sobie pomyślę, że bajkowe zaklęcia wciąż działają, a stoliczek nadal się nakrywa.