Agent Tomek z CBA króliczkiem Playboya!? - Biznes Jacka Deptuły

Przyznam, że nie zaskoczył mnie wybór Człowieka Roku ogłoszony przez "Gazetę Polską" pod światłym kierownictwem redaktora Tadzia Sakiewicza. Laureatem został agent Tomasz z CBA! Niewątpliwie w kategorii rządowych celebrytów (a raczej ciele-brytów) utrzymywanych przez podatników ten tytuł mu się należał. "Sposób wręczenia wyróżnienia to tajemnica" - tłumaczył w środę redaktor Tadzio z "GP" (błagam - nie mylić z "Pomorską"!!!) i znów nie sposób odmówić mu racji.
Otóż wszystkie procesy o podłożu erotyczno-seksualnym odbywają się w Polsce za zamkniętymi drzwiami. Z oczywistych względów - dlaczego gawiedź ma, np. dowiadywać się o technikach seksualnych stosowanych przez agenturę CBA? Nie mam bowiem wątpliwości, że agent Tomek otrzymał ów prestiżowy tytuł za niebywałe umiejętności emablowania dojrzałych dam. Cóż, o gustach seksualnych, tak jak o pieniądzach, w gronie dżentelmenów się nie rozmawia. Sakiewicz nie poinformował jednak, jaką nagrodę przyznano Tomkowi, ale jestem pewien, że był to ryngraf z wizerunkiem św. Walentego - patrona zakochanych, epileptyków i opętanych. Natomiast jego b. szef Kamiński otrzymał od "GP" replikę tarczy hiszpańskiego rycerza. Stąd przydomek - "Don Banderill" - Włócznia.
Z kręgów zbliżonych do Kamińskiego słyszałem również, że Tomek otrzymał tzw. niezbędnik agenta CBA, podobny do ratunkowego wyposażenia pilotów wojskowych. Znalazło się w nim kilka sztuk złotych łańcuchów, sygnety z brylantami, kajdanki z różowym futerkiem, kostium chippendalessa, stosowna ilość prezerwatyw, komplet skórzanych pejczyków oraz ogonek króliczka Playboya.
Sakiewicz wręczając wzmiankowane akcesoria agenta CBA tłumaczył, że Tomek dostał tę nagrodę za "bezkompromisową walkę z korupcją". Przyznam, że zacząłem poważnie zastanawiać się - mimo dość zaawansowanego wieku - czy nie nawiązać kontaktu z pp. Kamińskim i Sakiewiczem. Nie ukrywam, że mimo swoich lat widziałbym się w gronie panamariuszowej stajni b. agentów. Prawdziwe życie, nie tylko duchowe, zaczyna się bowiem po pięćdziesiątce. A na naukę nigdy za późno.