Na gorąco

     Z kontroli przeprowadzonej przez NIK w urzędach wojewódzkich i marszałkowskich wynika, rok 2000 i pół roku następnego były dobrym i sytym okresem dla urzędników administracyjnych i samorządowych - przynajmniej niektórych.
     Trudno zresztą aby działo się inaczej, skoro kontrolerzy ustalili, że nadto rozrzutnie wydano ponad trzy i pół miliona złotych - na rozmowy przez telefony komórkowe, przejażdżki samochodami służbowymi, wynajmowanie mieszkań służbowych. O szczegółach piszemy na tej stronie, ale nie mogę się powstrzymać aby nie powtórzyć: taki wojewoda wielkopolski na same kwiaty wydawał miesięcznie od 2, 6 tysiąca do z górą 11 tysięcy złotych!
     Nie znoszę taniego a tak dziś modnego populizmu, jednak trafia mnie autentyczny szlag, gdy słyszę ile ten dostojnik płacił za wiązanki okolicznościowe, albo kiedy dowiaduje się, że jego opolskiemu odpowiednikowi fundowaliśmy - wy, ja, każdy z nas - mieszkanko za 34 tysiące rocznie. A przecież już wtedy kryzys pukał do drzwi, każdego miesiąca rosła ludzi wyczekujących w urzędach pracy, dzieci przychodziły głodne do szkoły. I - okazuje się - na Titanicu tańczono w najlepsze. Panowie wojewodowie, panowie marszałkowie, przy każdej okazji wyrażający najgłębszą troskę o los najbiedniejszych, najsłabszych, deklarujący że nieba im przychylą, w tym samym czasie codziennie wydawali wielokrotności zasiłków dla bezrobotnych na reprezentacyjne koniaki, czekoladki, kolacyjki dla ważnych gości, telefony.
     Pewnie wszystko - tradycyjnie, jak to u nas - odbywało się w zgodzie z przepisami, ale przyzwoitość miała akurat wolne.
     Obiecuję, że nie spuścimy z oczu tych, którzy dawali i dają jej wychodne.