Na gorąco

     Debata sejmowa na temat przebiegu rozmów dotyczących warunków wejścia Polski do UE była od dawna bardzo potrzebna. Nie chodzi tu jednak o to, by się dowiedzieć od rządu co słychać. Dzięki dziennikarzom wysyłającym relacje głównie z Brukseli dowiadujemy się o wielu sprawach prawie tak samo szybko jak rząd. O wiele ważniejsze jest co innego. Warto wiedzieć, jakie są stanowiska poszczególnych partii wobec UE na finiszu rokowań oraz co ważniejsze, jakimi argumentami się posługują, by uzasadnić swoje opinie.
     Partie rządzące chcą uzyskać jak najwięcej rekompensat za płacenie składki na rzecz UE. Składka roczna wynosi prawie 10 mld złotych, a pieniądze z UE idą nie do budżetu, ale na konkretne projekty. Jeśli nie dostanie się choćby połowy zwrotu składki, to w budżecie na 2004 rok zamiast jakichkolwiek podwyżek będą tylko cięcia. A przecież za rok będą już kolejne wybory parlamentarne. Warunkiem przetrwania tych partii w Sejmie przyszłej kadencji jest zatem walka do końca.
     PSL musi przy tym dbać o zadowolenie rolników. Nic dziwnego zatem, że o wiele bardziej interesuje go uproszczony system dopłat bezpośrednich niż unijne fundusze na przekształcanie wsi z rolniczych skansenów w ośrodki rolno - usługowo - produkcyjne.
     Samoobrona proponuje, by poczekać z wstępowaniem do UE do r. 2006, kiedy w nowym budżecie będą mogli więcej dla nas przeznaczyć. Skąd jednak ma tę pewność, skoro to nie my o tym budżecie będziemy decydowali, a wszystkie kraje UE wykazują się dużą ostrożnością przy sięganiu do własnej sakiewki. Samoobrona zatem rezygnuje z 6,5 mld euro na czysto do 2006 r. tylko dlatego, że później można będzie dostać być może więcej. Dawniej się mówiło, że lepszy wróbel w garści niż gołąb na dachu, teraz zaś: czekaj Lepper latka.
     Dzięki wejściu do UE wszyscy Polacy uzyskują szansę na bardziej dostatnie życie. Nie oznacza to jednak, że wszystkie partie myślą wyłącznie o szczęściu i dobrobycie całego narodu.