Dobrze, niech będzie Podkańskiemu z PSL-u i Wrzodakowi z LPR-u: zawieszamy negocjacje, czyli - bo taka będzie prosta konsekwencja takiego kroku - nie wchodzimy do Unii. Nasza delegacja pakuje manatki i wraca do domu - własnego, biednego, trochę zapyziałego. Inni zostają, a potem mija kilkanaście miesięcy. My ciągle, na własnym budzimy się pewnego pięknego ranka w nowej Europie: od zachodu - Unia, od południa - Unia, na Litwie i za Bałtykiem - też ona. Tylko na wschodzie bez zmian. Taki będziemy mieć widok z naszego skansenu.
Dobrze, niech będzie rolnikom z Lubelskiego, którzy wczoraj krzyczeli: albo pełne dopłaty, albo nie chcemy do Unii! Niech im będzie, że nie chcemy. Nie dostaniemy ani euro, nic zupełnie. Będzie więcej dla Czechów i Słowaków.
Znajdzie się też dla nich więcej miejsc pracy w Anglii, Danii, Hiszpanii. Nasi bezrobotni dalej będą stali przed urzędami pracy, w których jest wszystko oprócz pracy. Cóż, że to będą to nasze, swojskie, urzędy?
Niech będzie tym wszystkim eurorealistom z naszego grajdołka: zaporowe cła dla naszych towarów idących do Unii, gorzki smak izolacji, europejskiego obywatelstwa drugiej kategorii. Poczujemy je zaraz za przejściem w Słubicach.
Nie mam złudzeń: jeśli wejdziemy do Unii, to naszymi rzekami nie popłynie mleko i miód. 1 maja 2004 roku nie stanie się dobrobyt i ogólna szczęśliwość. Poczekamy na to całe niełatwe lata. Ale pojawi się perspektywa i szansa. Dokładnie to, czego tak bardzo nam brakuje. I to czego nie zagwarantuje nam ani Wrzodak, ani Podkański, ani Lepper, jeśli będzie tak jak chcą.
Na gorąco
Jan Raszeja
Nie mam złudzeń: jeśli wejdziemy do Unii, to naszymi rzekami nie popłynie mleko i miód. 1 maja 2004 roku nie stanie się dobrobyt i ogólna szczęśliwość. Poczekamy na to całe niełatwe lata. Ale pojawi się perspektywa i szansa. Dokładnie to, czego tak bardzo nam brakuje. I to czego nie zagwarantuje nam ani Wrzodak, ani Podkański, ani Lepper, jeśli będzie tak jak chcą.
