Na gorąco

     "Rywingate" zrodziła mnóstwo pytań i wątpliwości (czy tylko Lew Rywin potrafi na nie odpowiedzieć? - to kolejna zagadka), natomiast jedno w tej obłędnej łamigłówce nie ulega wątpliwości: premier Miller nie zrobił tego co - jako urzędnik państwowy - miał obowiązek zrobić, czyli nie złożył do prokuratury doniesienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa. Także minister sprawiedliwości nie wziął się do roboty, gdy już się o sprawie dowiedział. Tłumaczenia - premiera, że potraktował Rywina jak wariata, Kurczuka - iż chciał poczekać na efekty dziennikarskiego śledztwa, są - delikatnie mówiąc - nieprzekonywujące. Leszek Miller nie jest psychiatrą, a do zadań prokuratora generalnego należy podjęcie dochodzenia, a nie obserwowanie jak wyręczają go inni. I właśnie dlatego rząd będzie miał duże kłopoty, które skończą się nie wiadomo jak, za to wiadomo, że nieprędko.
     Jeśli bowiem premier i jego minister nie zrobili tego co powinni, to opozycja sprawnie robi swoje. Bez wątpienia niedługo powołana zostanie specjalna komisja sejmowa. Niczego, oczywiście, nie wyjaśni (więcej oczekiwać można po zawodowcach z prokuratury), natomiast Miller może być pewien, że komisja nie da mu spokoju. Mamy więc w perspektywie: szefa rządu przesłuchiwanego w prokuraturze i w Sejmie, opozycję, dla której każdy pretekst jest dobry aby dokopać rządzącym, atmosferę pełną ponurych niedopowiedzeń i oskarżeń, rodzące się na kamieniu mniej lub bardziej absurdalne hipotezy na temat: "jak było naprawdę", jednym słowem - polityczny zamęt, może nawet kryzys. Pół biedy, jeśli to wszystko odbywać się będzie w cieniu przygotowań do referendum europejskiego.
     Cała bieda - jeśli stanie się odwrotnie.