Konserwacja zabytkowych narzędzi i maszyn rolniczych we Włocławku [zdjęcia]

W sierpniu do Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej we Włocławku wróciło jedenaście zabytkowych maszyn i narzędzi rolniczych:

• radło,
• cztery pługi,
• dwa siewniki,
• młynek,
• dwie sieczkarnie,
• śrutownik.

Zabytkowe narzędzia i maszyny poddane zostały pracom konserwatorskim we włocławskiej Pracowni Renowacji Antyków Romana Wietrzyckiego.

- Po oczyszczeniu metal zabezpieczono środkiem zatrzymującym rdzewienie i pokryto roztworem żywicy oraz zabezpieczono woskiem pszczelim. Elementy drewniane zabezpieczono impregnatem do drewna oraz wykonano laserunek w celu kolorystycznego scalenia uzupełnień. Jesteśmy na półmetku naszych prac. W najbliższych dniach Pracownia zajmie się kolejnymi pięcioma narzędziami i maszynami wymagającymi podobnych zabiegów. Będą to: wialnia, kosiarka konna, młocarnia prostówka, siewnik rzędowy i wał. Dzięki swym nowoczesnym – na owe czasy – rozwiązaniom ułatwiały one znacznie ciężką pracę na roli i przez długie lata pomagały człowiekowi. Obecnie liczą sobie ok. 100 lat i przeszły na zasłużoną emeryturę – informuje Wioleta Osińska, specjalista ds. komunikacji internetowej Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej we Włocławku.

Prace konserwatorskie prowadzone są dzięki dotacji z Ministerstwa Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu, przyznanej w ramach programu Wspieranie działań muzealnych 2021 (zadanie pod nazwą „Konserwacja narzędzi i maszyn rolniczych do wystawy stałej w Kujawsko-Dobrzyńskim Parku Etnograficznym w Kłóbce”) oraz przy dofinansowaniu z budżetu Samorządu Województwa Kujawsko-Pomorskiego.

Odnowione narzędzia i maszyny rolnicze jesienią można będzie obejrzeć w Muzeum Etnograficznym na wystawie czasowej promującej projekt, pt. „Radła do radlenia, siewniki do siania, młynki do czyszczenia warte zachowania. Konserwacja zabytkowych narzędzi i maszyn rolniczych z Kujaw i ziemi dobrzyńskiej”. Wystawa czynna będzie od 15 października do 14 listopada 2021 roku.

- Przygotujemy też kilkuminutowy film promocyjny, prezentujący przebieg prac konserwatorskich.
Wszystkie obiekty docelowo znajdą swoje miejsce w skansenie, w XIX-wiecznym spichrzu dworskim, na wystawie stałej planowanej na 2022 rok – dodaje Wioleta Osińska.