Ludzie chcą mieć swoją wodę na wsi i w podmiejskim ogrodzie. Najpopularniejsze są studnie do 30 metrów głębokości

Białe Błota pod Bydgoszczą, Grudziądz, Wudzyn w powiecie bydgoskim, Jeżewo w powiecie świeckim, Golub Dobrzyń, Aleksandrów Kujawski – mieszkańcy tych i wielu innych miejscowości w województwie kujawsko-pomorskim szukają właśnie w internecie firm do wywiercenia studni.

- Na wsiach popularność studni nie maleje od lat, ale od niedawna przybywa ich na działkach podmiejskich – mówi Henryk Pietras z Zamościa koło Bydgoszczy, który od 20 lat zajmuje się wierceniem studni.

- W ubiegłym roku sąsiedzi wywiercili studnię w ogrodzie, głównie do podlewania rabat i trawnika. Twierdzą, że przynosi to oszczędności, dlatego też rozważam wywiercenie studni. Mam dużo warzyw w ogrodzie i w upalne lata podlewam je rano i wieczorem, a właśnie w takie upały zdarza się, że ciśnienie wody w kranach jest bardzo niskie – mówi pani Danuta z Zielonki pod Bydgoszczą.
Niekiedy z tego powodu gminy zalecają mieszkańcom powstrzymanie się od podlewania ogrodów i wtedy bardzo przydaje się studnia.

Do wyboru są studnie abisyńskie, hydroforowe lub głębinowe.
Studnie abisyńskie (do 10 metrów) to wąska rura zakończona filtrem. Wierci się też hydroforowe studnie głębsze (do 30 metrów), w których rurę z filtrem wprowadza się w podłoże przy pomocy rury osłonowej. Studnie głębinowa to rura z osłoną, która zagłębia się w podłoże nawet na kilkadziesiąt metrów. W odwiercie umieszcza się przewód z pompą głębinową.

- Obecnie najpopularniejsze są studnie do 30 metrów głębokości – mówi Henryk Pietras.

Wpływ na to mają m. in. niższe koszty odwiertu i zwolnienie z obowiązku składania wniosku w tej sprawie.
Koszt wywiercenia studni abisyńskiej waha się między 70 a 80 zł za metr, a głębinowej od 110 do 140 zł za metr.
Studnia o głębokości do 30 metrów wymaga jedynie zgłoszenia, zaś powyżej 30 metrów - uzyskania pozwolenia wodno-prawnego.

Prawo reguluje też miejsce ulokowania studni, np. jej odległość od granicy działki nie może być mniejsza niż 5 metrów, zaś od budynków inwentarskich, silosów, kompostownika musi wynosić co najmniej 15 m.

Woda z własnego ujęcia wymaga uzdatniania. Najczęstszym problemem jest podniesiona zawartość żelaza i manganu. Maksymalne stężenia substancji obecnych w wodzie (żelaza, manganu, jonu amonowego, azotanów, bakterii z grupy coli) reguluje rozporządzenie ministra zdrowia.

Badanie wody ze studni powinno się wykonywać raz w roku. Można to zrobić w sanepidzie lub w laboratorium komercyjnym. Cena waha się od 350 do 450 zł (analiza mikrobiologiczna – ok. 200 zł, analiza fizykochemiczna - od 120 do 250 zł).

W zależności od ilości i rodzaju zanieczyszczeń, dobiera się urządzenia filtracyjne, odżelaziacze i zmiękczacze wody oraz lampy bakteriobójcze.

Zdarzają się utrudnienia w zaopatrzeniu w wodę z płytkich ujęć wód podziemnych. Sytuację hydrogeologiczną monitoruje Państwowy Instytut Geologiczny. W grudniu ub. r. na części obszaru Polski, w tym w województwie kujawsko-pomorskim, utrzymywał się stan zagrożenia hydrogeologicznego, związany z położeniem zwierciadła wód podziemnych poniżej stanu ostrzegawczego.

- W naszym regionie tylko w bardzo suche lata brakuje wody w studniach – mówi Henryk Pietras.