Na gorąco

     Nawet Małyszowi szczyt w Kopenhadze dodał skrzydeł. W piątek wygrał "grę wstępną" do zawodów o Puchar Świata. No, ale to - tak jak rozmowy w stolicy Danii - były tylko kwalifikacje. Nazajutrz, w konkursie "na poważnie", Adaś wciąż był w formie i poleciał dalej niż wszyscy przed nim, ale... skaczący po nim Austriak i Norweg postawili wyższe wymagania. Było w tym coś z symbolu. Małysz robi co może, jest coraz lepszy, ale rywale - nie tylko z unijnej piętnastki - pokazują Polakowi, że musi się jeszcze poprawić, by wygrywać coś więcej niż kwalifikacje.
     Małysz - dla najlepszych rywal równorzędny, dla większości wzór niedościgniony - i tak jest w dużo lepszej sytuacji niż my wszyscy na tle Unii. Polska nie poprawiła w Danii swej pozycji w Europie.To dystans liczony dziś na 30-40 lat - cywilizacyjny rów między Europą Wschodnią, a Zachodnią, którego nie da się w jeden piątek zasypać. Ten szczyt stwarza nam jedynie ku temu szansę. Tylko (lub aż) tyle. Sukces w kwalifikacjach.
     Teraz najwięcej zależy od nas. Negocjować będziemy sami ze sobą ("jak Polak z Polakiem" - to takie trudne...) i spotkamy się na naszym wewnętrznym szczycie. W referendum. Ale jak w tej dobrej atmosferze z 13 grudnia 2002 r. dotrwać do późnej wiosny? Jak zachować formę z kopenhaskich kwalifikacji? Trzeba odpuścić sobie przekonywanie tych, których nie przekona nic. Komentatorów piszących, że dokładnie 21 lat po ogłoszeniu stanu wojennego, "ci sami ludzie" odebrali Polsce suwerenność. I polityków, którzy zaraz po piątkowym szczycie, wzywają rząd Millera do dymisji. Na polemiki z nimi szkoda czasu i energii. Najwięcej zależy teraz od komunikowania się rządu ze społeczeństwem. A tu wciąż leżymy! Od pasywnych i niekompetentnych urzędników szczebla lokalnego aż po ministra. Gdyby Małysz latał z takim wiatrem, z jakim Sławomir Wiatr popycha Polaków do "tak" dla Unii, nie przechodziłby nawet kwalifikacji. Jeszcze nie czas na szampana. Najpierw trzeba zmienić wiatr. Niech powieje! Rzetelną informacją.