Piotr Adamczyk chciał się wysadzić w powietrze! Virtuti Militari dla popularnego aktora

Tę lukę wypełnił prawicowo-narodowy tygodnik "Uważam rze", przeprowadzając wywiad ze wzmiankowanym aktorem Piotrem Adamczykiem.

I, dlalibóg, klnę się na mego psa Antoniego, że odkryłem prawdziwe oblicze znanego acz niebywale skromnego, dzielnego bohatera. Proszę sobie wyobrazić, że gdyby nie wujek Adamczyka, nie oglądalibyśmy pana Piotra jako "Karola, który został papieżem" i "Papieża, który pozostał człowiekiem"! Nie powstałby także "Och, Karol 2", i następne Karole, a Eurobank musiałby zatrudnić Cezarego Pazurę lub Kasię Cichopek.

Zobacz też: Magdalena Boczarska, Piotr Adamczyk i Bartłomiej Topa na ósmym przeglądzie "Pola i inni" w Lipnie [zdjęcia, wideo]

Już spieszę z wyjaśnieniami. Okazuje się, że za czarnej nocy komuny spiskowali nie tylko ludzie z KOR. Także siedmioletni berbeć, przyszły megagwiazdor filmowy znad Wisły, miał w pełni ukształtowane poglądy polityczne. Wiadome, zresztą. Zwierzył się tygodnikowi - słuchajcie, słuchajcie! - tak: "Wyrastaliśmy w świecie, w którym liczyły się inne wartości. Jako pierwszoklasista (szkoły podstawowej - dop. J.D.) ciągnąłem z kolegami zapałki, żeby wybrać, który z nas ma się poświęcić dla przyszłości Polski i wysadzić się granatem pod Domem Partii"!

Niesłychane! Oddział siedmioletnich partyzantów antykomunistów opracował plan wysadzenia w powietrze gmachu KC PZPR, zwanego nie wiedzieć czemu "Białym Domem", a nie czerwonym. Ale czytam dalej: "To mnie trafiła się niezłamana zapałka, co oznaczało wyrok. Granat znalazłem w lesie, ale na szczęście wujek uświadomił mi, że nie wybuchnie"...

Noooo, proszę Czytelników: w roku 1979, bo wtedy Piotruś miał siedem lat, targnąć się zbrojnie na Komitet Centralny PZPR - tego nie dokonał Wałęsa, Kuroń, bracia Kaczyńscy, Macierewicz, Michnik i Havel razem wzięci! Jak to możliwe, byśmy dowiedzieli się o tym dopiero teraz? Bóg, honor i ojczyzna. Skromność, patriotyzm, odwaga. Krytycy filmowi już w latach 90. pisali, że Adamczyk delikatność łączy z wyrafinowaniem, a szlachetność jego bohaterów jest podszyta demonicznością. Nic dodać, nic ująć.

Niniejszym więc składam wniosek do prezydenta Rzeczypospolitej o nadanie Orderu Virtuti Militari z Krzyżem Wielkim Komandorskim I klasy.​