Środkowy palec posłanki Lichockiej? To może być symbol upadku władzy PiS [rozmowa]

- Czwartkowe, wieczorne głosowanie w sprawie przekazania mediom narodowym 1,95 mld zł posłanka PiS Joanna Lichocka podsumowała gestem środkowego palca wobec opozycji. Internet huczy, że mamy nowy symbol władzy w Polsce. Jaki?
To symbol ostentacyjnego pilnowania interesu partyjnego, którym można nadal manipulować w kampanii prezydenckiej. Symbol „poczucia normalności” elity władzy w procesie pogłębiania pęknięć społecznych w Polsce. Najgłupsi we władzy zawsze prą na skróty do czołowego zderzenia: ani kroku do tyłu. Wpadli w pułapkę buty i własnego poczucia bezkarności. To może być symbol upadku tej władzy. Gestu przeciw rozpaczy nie da się odwrócić.

Czytaj także:
Manipulacje władzy dewastują wizerunek kraju - mówi prof. Lech Witkowski

- Posłanka tłumaczyła jednak, że tylko dwukrotnie i energicznie pocierała oko. Chyba wystraszyła się tego, co zrobiła?
Ależ skąd! Presja wystraszonych kolegów działa. Zresztą czy ktoś się boi, to się okaże jak ustawa zostanie podpisana przez Andrzeja Dudę. Chmury i tak się zbierają w innych miejscach. Już PiS musiał się wycofać z blokowania list poparć do KRS i już wiadomo co mieli do ukrycia. Za chwilę dostaną europejski nakaz wstrzymania dewastacji sądownictwa. Już Gowin jawnie odcina się od Ziobry, sam się zresztą miota z własnymi gorliwościami, które zaczynają go uwierać.

- Prawica nie jest tak oburzona gestem posłanki Lichockiej, ale są tacy, którzy namawiali ją do przeprosin. Przeprosiła w końcu, jednak zrobiła to w taki sposób, żeby uznano ją za ofiarę ostrej kampanii politycznej. Czy wyborca jest w stanie jej uwierzyć?
Skądże! Na nagraniu widać, jak tuż po owym sławetnym geście wypowiada w stronę opozycji dwukrotnie pogardliwie słowa „błazny!, błazny!”. Można to przeczytać z mimiki ust. Po drugie, wbrew kolegom wcale nie przeprosiła, a tylko zadeklarowała cynicznie, że nie ma „problemu z wypowiedzeniem słowa: przepraszam”. Każdy, kto choć trochę rozumie gesty społeczne wie, że wykonała tylko formalny, pusty chwyt retoryczny. U dziennikarki, którą była kiedyś rozumienie tej różnicy jest podstawowe, szkolne. Ale ludzie w rozpaczy walczący o życie bliskich jeszcze łatwiej ten pozór wyłapią.

- Myśli pan, że „gest Lichockiej” zaważy na poparciu dla PiS i wpłynie na wynik wyborów prezydenckich?
Trudno prorokować, ale jeśli jako społeczeństwo mamy choć odrobinę współczucia dla pacjentów nowotworowych i ich rodzin, to powinno to dać do myślenia wielu. Nowotwory nie mają sympatii politycznych, więc nawet wśród elektoratu PiS niektórym musiało serce boleśnie drgnąć. Symptom poszedł w świat, będzie pewnie rozegrany w kampanii prezydenckiej, tym bardziej jeśli ustawa zostanie podpisana w pałacu, choćby i po zmroku i bez kamer. Emanacja pogardy nie da się przypudrować. Próg podłości został przekroczony.

- Już nie raz pan mówił, że próg buty i pogardy polityków PiS został przekroczony. Ale słupki poparcia dla PiS niewiele drgnęły. Dlaczego teraz miałoby być inaczej?
Upadku na „już” nigdy nie prorokowałem, choć jego oczekiwanie było naturalne, a nawet oczywiste, uwzględniając konsekwencje parcia do zderzeń, w których kupić ludzi będzie coraz trudniej. No i nie da się trwale utrzymać własnej arogancji bez kosztów mnożonych przez gorliwców. Zmiana zasadnicza nastąpiła przy wyborach do Senatu. Teraz ma miejsce jednak kumulacja niepożądanych dla władzy efektów rządzenia z aferami i sporami o strategię (np. Gowin – Ziobro), pogłębienie pęknięć we własnych szeregach (przykład „Banasiowy”), zagęszczenie presji europejskich (już za chwilę nakaz wobec niszczenia sądów). Interes Andrzeja Dudy w kampanii prezydenckiej zderza się z presją „betonu pisowskiego”, do którego sam się często cynicznie przyłączał. Teraz nie będzie to bez konsekwencji. No i ten symptomatyczny gest Lichockiej wybrzmiał ponad podziałami. Tu nie trzeba już wykształcenia, aby czuć nikczemność. Filmik w internecie zrozpaczonego ojca chorego dziecka, który odgrywa ten gest i pokazuje jego absurdalność, zyskał błyskawicznie ponad milion odsłon. Przegonienie prezydenta w Ustce też się znikąd nie wzięło. Nawet wycofanie się z bezwzględnej odmowy respektowania postanowień sądowych wobec list do KRS właśnie się dokonało, a nie wchodziło w grę. Ciągle wierzę, że aspiracje europejskie w społeczeństwie polskim nie dadzą się pogrążyć. Eksperymenty historyczne upadają zwykle pod ciężarem własnej buty.

- Jeśli opozycja będzie potrafiła wykorzystać mądrze potknięcia PiS.
Słowo „opozycja” stopniowo przestaje oznaczać elity partii politycznych, uwikłanych w przepychanki parlamentarne i własne słabości. Opozycja zaczyna oznaczać elementarną zdolność i przyzwoitość myślenia oraz wrażliwość na krzywdę. To już nie są tylko „potknięcia”, ale drastyczne zachowania „szyte grubymi nićmi”, obnażające toksyczność, podłość, absurdalność, nawet brak rozumienia własnego interesu. No i PiS właśnie zderza się ze wszystkimi, w tym z mechanizmami europejskiej troski o praworządność z jednej strony, a z rozpaczą tych, którym bliscy umierają na raka z drugiej. Czegoś jeszcze potrzeba? Nie wystarczą gorliwcy w „elitach” pisowskich z nadania władzy? Jak chwilę wcześniej przed Lichocką sędzia Nawacki, a przed nim Banaś, a przed nim… można tak wymieniać długo. Może na efekt tej kumulacji nie będziemy już długo musieli czekać?