Zdrówko celnika

Po latach ich batalia o traktowanie jak inne służby mundurowe przyniosła skutek. Dzięki temu 15 tys. naszych celników dołączy do 10 innych służb, których funkcjonariusze przechodzić mogą na emeryturę w wieku 55 lat, po 25 latach służby. W tym momencie mogą liczyć na 60 proc. pensji, chyba że chcą popracować dłużej dłużej. Wówczas za każdy rok dostaną o 3 proc. więcej.

Oczywiście na temat przywilejów emerytalnych nie pogadacie sobie państwo z politykami, a przynajmniej nie przed wyborami. Ale gdy już będzie po wyborach, może warto do tematu wrócić. Bo właściwie, skąd ten dziwaczny pomysł, żeby ludzi, których wykształcenie kosztuje krocie, wysyłać do ogródków działkowych w wieku, w którym większość polityków startuje dopiero do poważnej polityki?

Że niby służba nie drużba, że wykańcza człowieka psychicznie, wypala na wiór? Zaraz, zaraz - a robota w firmie ochroniarskiej albo w zespole kuratorów sądowych niby nie? Problem w tym, że nie mamy pojęcia, jak wykonywane zawody wpływają na długość życia. Jedyne badania wykonał w 2005 r. Departament Analiz Ekonomicznych i Prognoz Ministerstwa Polityki Społecznej. Porównano w nim średnią długość życia nauczycieli, górników i reszty społeczeństwa. Okazało się, że nauczyciele żyją wyraźnie dłużej niż średnia (zarówno kobiety, jak i mężczyźni), a górnicy - w granicach średniej. Badania wykonane w Australii dowodzą, że żołnierze należą do najbardziej długowiecznych grup zawodowych. A jak jest z celnikami? W wielu krajach unijnych uznano, że w mundurze pracować można 10 lat dłużej niż w Polsce (niekoniecznie z pistoletem przy pasie). Ale my możemy przecież zadłużyć budżet o kolejny bilion. Mamy wprawę.