Diabetycy nie muszą odmawiać sobie przysmaków

Dieta cukrzycowa przestała być dietą restrykcyjną. Coraz częściej mówi się o niej, że jest dietą ludzi odżywiających się prawidłowo. Podobnie jak u osób zdrowych właściwe odżywianie ma pewne ograniczenia - wymaga najlepiej zrezygnowania z jedzenia słodyczy i znacznego zmniejszenia ilości spożywanych tłuszczów. U osób z cukrzycą skutki złamania zasad prawidłowego odżywiania pojawiają się natychmiast. Powodują: hiperglikemię - gdy posiłek jest zbyt obfity lub zawiera dużo cukru lub hipoglikemię - gdy posiłek jest za mały lub go opóźnimy (to zdarza się przy stosowaniu insulin ludzkich).

Przestrzeganie diety jest szczególnie trudne w okresie świąt. Lecz nie trzeba rezygnować z potraw, które na stole pojawiają się rzadko lub smakują wyjątkowo. Warto jednak wiedzieć, jak nie dopuścić do tego, by skutków świątecznego śniadania nie odczuwać przez wiele godzin.

Jak uniknąć hiperglikemii?
Jeść można wszystko, ale w małych ilościach. Wybierać jednak wędliny chude, unikać wieprzowych, pasztetu - mają dużo kalorii i powodują wzrost poziomu cukru. Zrezygnować ze smarowania pieczywa masłem lub margaryną. Ograniczyć pieczywo białe, ziemniaki, makarony. Zamiast mięsa smażonego zjeść pieczone czy gotowane np. w galarecie. Nie słodzić kawy ani herbaty. Ograniczać soki owocowe słodzone cukrem. Jeść jak najwięcej warzyw. W święta zamiast ciasta z kremem zjeść kawałek ciasta drożdżowego, biszkoptu z owocami, keksu. Ograniczyć alkohol lub z niego zrezygnować - dopuszczalne jest wypicie kieliszka wytrawnego wina, koniaku lub whisky. Nie wolno pić słodkich alkoholi.

Wyrównanie glukozy

Kiedy szukać pomocy?

Jeśli mimo starań pacjenta cukier utrzymuje się powyżej 300 mg/dl, w moczu występuje aceton, oddech staje się przyspieszony i wzrasta powyżej 25 na minutę, należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem. Istnieje bowiem zagrożenie śpiączką cukrzycową.

Stosowanie się do diety nie zawsze bywa łatwe, szczególnie w święta. Wtedy jadamy o innych porach, długo siedzimy przy stole, jemy dużo i narażeni jesteśmy na liczne pokusy. Skutki tego chory odczuwa szybko. Pojawiają się objawy wzrostu poziomu glukozy we krwi: pragnienie, częste oddawanie zwiększonej ilości moczu, suchość w ustach, zmęczenie, a przy znacznej hiperglikemii zapach acetonu w wydychanym powietrzu. Jest to sygnał, by zmierzyć poziom cukru i starać się jak najszybciej go obniżyć.

Osoby leczone insuliną nadmiaru cukru we krwi mogą pozbyć się szybko i łatwo wstrzykując korygującą dawkę insuliny szybkodziałającej. W korzystnej sytuacji są chorzy stosujący analogi szybkodziałające, preparaty, których działanie jest niemal natychmiastowe i które szybko obniżają poziom cukru we krwi. Można je wstrzykiwać tuż przed siadaniem do stołu - nie jest potrzebne zachowanie półgodzinnej przerwy między wstrzyknięciem a początkiem posiłku. Można je też podawać bezpośrednio po jedzeniu, a jeśli okaże się, że posiłek był większy i bardziej kaloryczny lub deser zawierał więcej węglowodanów niż planowaliśmy, można w każdej chwili wstrzyknąć dodatkową dawkę analogu. Stosując analogi szybkodziałające istnieje możliwość zrezygnowania z jedzenia o stałej porze, przyjmowania ich przed zjedzeniem, opóźnionego posiłku lub spożycia każdego posiłku nieplanowanego, jeśli nie jest zbyt kaloryczny.