Początek roku, więc należy się państwu garść wiadomości w skrócie. Zacznijmy od Włocławka – tu galopuje dekomunizacja i zmieniają się nazwy ulic. Nie będzie już ulicy Jana Polewki, Wyzwolenia, ani Obrońców Pokoju. W całym kraju Solidarność szykuje się do strajku przeciw podwyżkom. Nic dziwnego, bo zwłaszcza ceny gazu strasznie poszły w górę. Wszystko przez Rosję, która drastycznie przykręciła kurek. Inflacja cały czas daje się wszystkim we znaki, ale prezydent zapowiedział jasno, że „nie będzie ratowania budżetu zabiegami stymulującymi inflację”. Premier z kolei zapowiedział, że „kończy się pogoda dla oszustów, aferzystów, złodziei. I nie przynajmniej wróci tak długo, jak mój rząd będzie pełnił funkcję”. W Kazachstanie władzę pełni autokrata, który wymyślił, że jego dekrety są nadrzędne wobec każdego innego prawa. To najważniejsze newsy stycznia 1992 roku.
Tak, tak, nic się nikomu nie pomyliło. To po prostu historie do znudzenia się powtarzają. 30 lat, a jak z bicza strzelił. A co będzie za 30 kolejnych lat? Czy w 2052 roku ktoś wklei wiadomości z 2022 i nikt się nie zorientuje? A może każdy z włodarzy, startując do urzędu powinien mieć obowiązek określenia jak widzi państwo (miasto, gminę) za 30 lat? Właśnie – nie po zakończonej kadencji, ale w czasie, gdy stery przejmować będą wnuki. I tej wizji, a nie wyłącznie wyborom za 4 lata, podporządkować będzie musiał swoją politykę. Hale, akwaparki, gmachy oper, wszystko to pięknie się prezentuje w spotach wyborczych. Ale jaki będzie miało sens za 30 lat? W której z wielkich inwestycji przewidziano możliwość łatwej adaptacji do innego celu za trzy dekady?
Oglądałem niedawno zdjęcia drzwi w Anglii sprzed tysiąca lat. Ktoś je właściwie przewidział, kto inny solidnie wykonał, ktoś jeszcze solidnie osadził, ktoś konserwował przez wieki. I służą do dziś. Zdjęcie tych drzwi powinno wisieć w gabinecie każdego prezydenta i wójta. Żeby historia się powtarzała, ale niekoniecznie jako farsa.
