Na gorąco

     Co innego uzgodniono na szczycie w Kopenhadze, a co innego próbują zapisać eksperci Komisji Europejskiej w naszym traktacie akcesyjnym z Unią Europejską. Idzie im najpewniej o ograniczenie (i tak niepełnych) dopłat dla naszych rolników, bo Wspólna Polityka Rolna okazała się dla państw Unii zbyt dużym ciężarem i pomoc dla wsi będzie ograniczana. Brukselskie chytrusy boją się narażać potężnemu lobby "swoich" rolników, więc próbują uszczknąć fundusze przeznaczone dla Polski. Proponują nam dopłaty mieszane: do hektara tylko "podstawowe" 25 proc., resztę (z funduszy rozwoju wsi) do produkcji wskazanych towarów (tytoniu, chmielu itp.). Dobrze wiedzą, że nie stać nas na uruchomienie naraz dwóch kosztownych systemów do zarządzania dopłatami (IACS), a bez nich przepadają unijne pieniądze.
     Kalinowski i Miller są jednak czujni i "ślą listy" do przywódców UE. Dokąd nie będziemy mieli wszystkiego "na papierze" trzeba brukselskim urzędnikom uważnie patrzeć na ręce. Nie musimy zaraz straszyć się Unią i lekcjami, jakie musimy odrobić przed 1 maja 2004 roku. W Unii nie musimy być "świętsi od papieża", jak np. czescy weterynarze, którzy zarządzili, że z masarni, sklepów mięsnych i rzeźni w 2004 roku będą musiały zniknąć drewniane pnie do rąbania mięsa. Co więcej, nawet siekiery i topory rzeźnicze - zamiast drewnianych - będą musiały mieć plastikowe trzonki. Nawet w krajach członkowskich UE nie obowiązują tak surowe normy sanitarne, co przyznają jej inspektorzy.
     Histeria prymusów jest najgorsza.