Na gorąco

     Aptekarze realizowali te recepty. Sam lekarz, albo osoba przez niego podstawiona, wykupywała lek za kilka złotych. Kasa chorych zwracała aptece jego prawdziwą wartość. A ten był sprzedawany na czarnym rynku ludziom chorym na raka po 500- 1000 złotych. Wedle prokuratora ci sympatyczni faceci zarobili na bólu, strachu i męce co najmniej 200 tysięcy.
     Dwudziestolatek bez prawa jazdy ruszył szosa na rajd samochodowy. Miał 125 km na liczniku gdy usiłował zatrzymać go policyjny patrol. Na znaki policjantów zareagowal w ten sposób, że usiłował ich - i to kilkakrotnie - przejechać. Jeden z funkcjonariuszy trafił do szpitala.
     Dwie różne sprawy; pozornie nic ich nie wiąże - pomysłowi lekarze byli z Białegostoku, młody bandzior z Wadowic. A jednak jest wspólny mianownik dla obu: wczoraj sądy zdecydowały nie aresztować i tych cwaniaków w białych kitlach, i tego potencjalnego mordercę.
     Są wolni. I pewnie długo jeszcze będą, bo młyny polskiej sprawiedliwości mielą wolno.
     Wiem, wiem. Areszt tymczasowy nie jest karą. Stosuje się go przede wszystkim wtedy, gdy zachodzi obawa, że podejrzani będą usiłowali wpływać na przebieg dochodzenia. Może w Białymstoku, może w Wadowicach tak nie będzie, choć to mało prawdopodobne. Ja bardzo się staram zrozumieć literę prawa. Polskie sądy coraz częściej udowadniają, iż nie pojmują czym jest elementarne poczucie sprawiedliwości, czyli to za czym tęsknimy my: zwykli ludzie nie życzący sobie spotykać przestępców na ulicy, w tramwaju, w kinie i w ogóle nigdzie. Mijać ich tak, jakby byli jednymi z nas.
     Do diabła, już nie są.