Koniec świata nas nie rusza. Tomasz Dereszyński komentuje

Jest taki piękny kraj w którym czas biegnie zdecydowanie wolniej. Nie wiem, dlaczego tak się dzieje. Może klimat w Polsce jest jakiś inny? Popatrzmy: procesy w sądach trwają w nieskończoność, naszego odcinka autostrady A1 wciąż nie ma, o budowie drogi S5 krążą już legendy, nawet Szwedów ogarnął marazm i można już mówić o serialu pt. "Budowa sklepu firmy IKEA w Bydgoszczy trwa już dziewięć lat". Jakaś telewizja komercyjna na pewno taki film wyemituje, przeplatając go reklamami podpasek, proszków do prania czy darmowych kredytów (od Madoffa?). Wybranie w Polsce rzecznika rządu Donalda Tuska trwało aż pół roku.

Cóż, my Polacy, musimy wszystko przedyskutować, oprotestować, potem wyszarpnąć coś dla siebie, a jak zostanie jeszcze ktoś chętny do pracy, niech frajer działa. Jak mu się przypadkiem uda, próbujemy utrącić go wszystkimi siłami. Najlepiej w białych rękawiczkach. Taka świecka tradycja.

Trzeba postawić pomnik "polskiej nieudolności", wszak w stawianiu pomników jesteśmy najlepsi. U nas pomnika to nie ma jeszcze chyba tylko Kaczor, przepraszam za wyrażenie Donald. I Kazimierz Marcinkiewicz ze swoją Izabelą. Bójcie się (jej) bloga.

Zmieńmy klimat w Polsce, w naszym regionie. Choćby przy pomocy aktywistów z Greenpeace. Do diabła, wszystkie chwyty dozwolone. Do roboty. Jak się nie uda, zawsze możemy się pośmiać z zabawy "w kotka i myszkę" grudziądzkich policjantów i więźnia wypuszczonego na wolność przez pomyłkę, albo uwierzmy w koniec świata w 2012 r. - w tym przypadku naprawdę nie warto już nic robić. Całe szczęście, że ten koniec wypada po Euro 2012. Kibice piłkarscy odetchnęli z ulgą. Co z resztą ludzkości, tego Majowie nie przewidzieli.