Na gorąco

     Parlament Europejski uchwalił rezolucję, w której zaapelował do państw członkowskich Unii i tych, które do niej kandydują o zalegalizowanie aborcji, albo - co najmniej - o niekaranie kobiet poddających się zabiegowi. Do tej pory polscy zwolennicy wejścia do europejskiej struktury mieli kłopot z dopłatami dla rolników. Teraz mają nowy: niechciane ciąże.
     Uchwała nie ma żadnego znaczenia praktycznego ani - tym bardziej - prawnego. Problem stosunku do aborcji nadal zależy wyłącznie od poszczególnych państw i ich ustawodawstwa. Innymi słowy: nikt nie będzie gmerał w naszym prawie a to jest dla kobiet, które pozbyły się swych nienarodzonych dzieci, surowe. Nic nie wskazuje także, aby w najbliższym czasie coś miało się zmienić w tej materii pod wpływem rezolucji Parlamentu. Oprócz tego, że ożywią się przeciwnicy restrykcyjnego prawa i przeciwnicy wejścia Polski do Unii Europejskiej. Ci pierwsi nie mają na tyle poważnej siły przebicia aby przeforsować swe poglądy. Ci drudzy, z zimna krwią, wykorzystają sytuację dla osiągnięcia swego strategicznego celu. Zaraz usłyszymy ich jeremiady w stylu: nie dość że nie chcą wesprzeć naszych rolników, to jeszcze każą nam zabijać dzieci. I - obawiam się - na niewiele zda się dowodzenie, że nikt nam nie każe niczego takiego robić, że nic o nas bez nas, bo cel antyunionistów uświęca środki a w propagandzie są (już się o tym przekonaliśmy) nieźli. Mogą wielu wahających się, wątpiących, zdezorientowanych przekonać.
     Dziś, na rok przed referendum unijnym odgrzewanie aborcyjnej dyskusji jest tym co nam potrzeba najmniej. Bo nie jest dobrze, gdy emocje biorą górę nad argumentami; gdy rozum śpi.