Na gorąco

     Tymczasem zrobił wiele, by stała się ona wszystkim dostępna. Tym samym zmieszał jednych z drugimi, jak piasek z makiem. Tego szybko nie da się oddzielić. A im dłużej agenci będą zmieszani z pokrzywdzonymi, ofiary ze swoimi prześladowcami, tym lepiej dla tych pierwszych.
     Wyniesienie listy przez Wildsteina natychmiast stało się pretekstem dla SLD do zaatakowania IPN. Józef Oleksy twierdzi, że to IPN jest wszystkiemu winien, bo niemożliwe jest niezauważalne skopiowanie takiej listy. Mówi tak, jakby nigdy w życiu nie widział komputera. Nie takie listy można skopiować. Najchętniej władze SLD zupełnie obcięłyby fundusze IPN, teraz zaś patrzą z radością, jak musi on rozdzielać piasek od maku bez żadnych dodatkowych środków.
     Zwolennicy czynu Wildsteina sugerują, że ujawnienie całej listy przyspieszy proces rozpadania się układu postkomunistycznego. Tymczasem układ ten już od dawna opierał się na innych zasadach doboru i walczono w nim o zaszczyty i pieniądze, a nie o powrót do realnego socjalizmu. Opublikowanie tej listy, ogromna wrzawa medialna oraz ujawnianie zawartych w niej pomyłek oznacza faktycznie zanegowanie lustracji. Fanatyczni zwolennicy lustracji poczynili zatem ten sam bezmyślny błąd co 4 czerwca 1992 roku Antoni Macierewicz. Ujawnił wtedy tak zwane zasoby inwentarzowe SB natychmiast nazwane listą agentów, którą w rzeczywistości nie była.
     Bezmyślność i ślepa nienawiść prawie zawsze przynoszą skutki odwrotne od oczekiwanych.